هر چه باداباد216588

/معرفی کوتاه/هر چه باداباد/مهی را تصور کنید که از دریا به خشکی می خزد، منتها کاملا سیاه. حالا آن مه سیاه را تصور کنید که درون تان می شکفد. حالا فکر کنید که جا عوض کردن با یک سایه ممکن است چه حسی داشته باشد. حالا قلب تان را تجسم کنید که آرام آرام از ضربان می افتد. حالا تصور کنید گیاهی هستید در لحظه ی ریشه کن شدن. بعد از آن خیال کنید سپیده دمی هستید معکوس و ریه های تان اتم به اتم محو می شود و سرتان ذره ذره در دریایی از گل فرو می رود. حالا سکوتی سهمگین و همه جانبه را به خیال خود راه بدهید. سخت است به کلام در آوردنش، ولی متوجه می شوید که همه ی این ها به کدام سو می رفت و کار به کجا ختم شد./خواننده، من مردم.//از متن کتاب// /هر چه باداباد سومین رمان استیو تولتز است. پس از جزء از کل و ریگ روان، که به ترتیب درباره ی ترس از مرگ و ترس از زندگی بودند، تولتز در هر چه باداباد، با الهام گرفتن از مفهوم رجعت ابدی نیچه، یک دنیای آخرالزمانی ساخته که در آن آدم ها، غرق در حسرت آن چه از کف داده اند، به دام چرخه ی بی پایان مرگ و زندگی افتاده اند و دنبال راه خلاصی می گردند. کتاب تاملی است بر تولد و زندگی و هر چه در فاصله ی این دو اتفاق می افتد. او دنیای پس از مرگی می آفریند که بیشتر سوال مطرح می کند تا پاسخ سوالات را بدهد. هر چه باداباد رمانی است پر کشش، خلاقانه و، مانند دو رمان قبلی نویسنده، بی اندازه تفکر برانگیز./