کتاب کلکسیونر188475

معرفی کتاب کلکسیونرکتاب کلکسیونر نوشته جان فاولز است که با ترجمه پیمان خاکسار منتشر شده است. کلکسیونر اولین رمان منتشرشدهٔ جان فاولز است که آن را در فاصلهٔ 1۹۶0 تا 1۹۶۲ نوشت. پیش از آن مجوس را نوشته بود که بعد از کلکسیونر چاپ شددرباره کتاب کلکسیونرکلکسیونر با استقبال زیادی روبه رو شد و فاولز را به شهرت رساند. از این کتاب چندین اقتباس سینمایی و تئاتری شده و در آثار بی شماری به آن ارجاع داده شده. کلکسیونر از اولین نمونه های ژانری است که امروزه از آن به اسم تریلرِ روان شناسانه یاد می کنیم.کتاب کلکسیونر درباره کرد جوان فردریک کلگ. یک کارمند شهرداری بسیار تنها و دچار سرخوردگی و کمبودهای عاطفی که تنها سرگرمی اش گرفتن و خشک کردن پروانه است نام کتاب از همین رفتار او گرفته شده است. او دارای اختلالات روانی شدید است و یک دختر جوان و دانشجوی هنر به نام میراندا را دزدیده و در زیرزمین خانه اش نگه می دارد. داستان از دو زا ویه دید مرد و دختر روایت می شود. مرد می خواهد بدون آسیب زدن به دختر او را به خود علاقه مند کند و دختر از هرفرصتی برای فرار استفاده می کند اما پایان تکان دهنده کتاب جذابیت آن را چند برابر می کند. از این فیلم یک اقتباس سینمای به کارگردانی ویلیام وایلر ساخته شده است که در سال 1۹۶5 اکران شد. از بازیگران آن می توان به ترنس استامپ، سامانتا اگار و مونا واشبورن اشاره کرد.خواندن کتاب کلکسیونر را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماگر به دنبال کتابی پرهیجان و روان شناختی هستید این کتاب را از دست ندهید.درباره جان فاولزجان رابرت فاولز در تاریخ 31 مارس 1۹۲۶ در شهرک کوچکی در ۶0 کیلومتری لندن متولد شد. او دوره دبیرستان را در مدرسه بدفورد گذراند. پس از آن که مدت کوتاهی در دانشگاه ادینبورگ تحصیل کرد در سال 1۹45 برای خدمت نظامی به ارتش پیوست، دوران آموزشی او هم زمان با پایان جنگ جهانی دوم بود پس فاولز به طور مستقیم در جنگ نبود. بعد از مدتی فهمید نمی تواند نظامی زندگی کند و بنابراین در سال 1۹4۷ تصمیم گرفت ارتش را ترک کند. پس از آن به اکسفورد رفت و در آنجا بود که اگزیستانسیالیسم را کشف کرد و به آثار ژان پل سارتر و آلبر کامو علاقه مند شد. فاولز در سال 1۹50 در رشته زبان فرانسوی فارغ التحصیل شد و کارش را به عنوان نویسنده آغاز کرد.جان فاولز در روز شنبه 5 نوامبر ۲005 در پی یک بیماری طولانی در ۷۹ سالگی در منزل مسکونی اش در لایم ریجیس در جنوب غربی انگلستان درگذشت. از آثار او مجوس هم بین ایرانیان بسیار محبوب است.بخشی از کتاب کلکسیونر مبلغ چک ۷30۹1 پوند بود و چند شیلینگ و پنس. وقتی سه شنبه آدم های بنگاه شرط بندی تأیید کردند که همه چیز روبه راه است، زنگ زدم به آقای ویلیامز. قشنگ معلوم بود از استعفای من عصبانی شده. هر چند که اول گفت برایم خوشحال است، گفت همه خوشحال اند، که البته می دانستم نیستند. حتی به من پیشنهاد داد در وام پنج درصدی اداره سرمایه گذاری کنم! بعضی کارمندهای شهرداری قدرت تشخیص خوب از بد را از دست داده اند.به توصیهٔ آدم های شرط بندی عمل کردم، با عمه آنی و مِیبل رفتم به لندن و صبر کردم آب ها از آسیاب بیفتد. یک چک پانصدپوندی برای تام پیر فرستادم و از او خواستم با کراچلی و بقیه قسمتش کند. جواب نامه های تشکرشان را ندادم. همیشه فکر می کردند من خسیسم.تنها مشکل میراندا بود. موقعی که برنده شدم برگشته بود خانه، تعطیلات دانشگاه هنر بود، و فقط توانستم شنبه صبحِ روزِ بزرگ ببینمش. تمام مدتی که در لندن بودیم و خرج می کردیم و خرج می کردیم، در این فکر بودم که دیگر نمی بینمش؛ ولی بعد با خودم می گفتم حالا که پول دار شده ام می توانم شوهر خوبی برایش باشم، اما دوباره ته دلم می گفتم مسخره است، آدم ها فقط به خاطر عشق ازدواج می کنند، خصوصاً دخترهایی مثل میراندا. حتی زمان هایی بود که فکر می کردم فراموشش خواهم کرد. ولی فراموش کردن چیزی نیست که دست خودت باشد، برایت اتفاق می افتد. منتها برای من اتفاق نیفتاد.اگر مثل بیشتر آدم های این دوران اهل ظواهر باشی و بی اخلاق، می توانی با این همه پول خیلی خوش بگذرانی. ولی باید بگویم من هیچ وقت این جوری نبوده ام، به عمرم حتی یک بار در مدرسه تنبیه نشدم. عمه آنی پروتستان مخالف کلیسای انگلستان بود، هیچ وقت مجبورم نکرد بروم کلیسا یا این جور جاها، بااین حال من در فضایی نسبتاً مذهبی بزرگ شدم هر چند عمو دیک هرازگاهی یواشکی سری به میخانه می زد. وقتی از سربازی برگشتم، بعد از هزار دعواومرافعه، عمه آنی بالاخره اجازه داد سیگار بکشم، از این کارم اصلاً خوشش نمی آمد. حتی با آن همه پول وِرد زبانش این بود که پول خرج کردن خلاف اصولش است. ولی مِیبل تا چشم مرا دور می دید می پرید به مادرش، یک روز اتفاقی صدای شان را شنیدم. بالاخره گفتم این پول خودم است و وجدان خودم و اگر دلش بخواهد می تواند همهٔ پول را بردارد و اگر دلش نخواهد هیچی اش را، علاوه براین نشنیده ام نان کانفورمیست ها از هدیه گرفتن نهی شده باشند.