سال تفکر جادویی42992

معرفی کتاب سال تفکر جادوییکتاب سال تفکر جادویی، نوشته ی جوآن دیدیون، بخش هایی از سخت ترین لحظات زندگی نویسنده است که باید با غم از دست دادن همسرش کنار بیاید و برای نجات جان دخترش، مبارزه کند و خسته نشود.کتاب سال تفکر جادویی را می توانید با ترجمه ی روان و خوب از نیوشا افخمی بخوانید.درباره ی کتاب سال تفکر جادوییسال تفکر جادویی برای اولین در سال ۲005 منتشر شد. در زمان کوتاهی توانست برنده ی جایزه ی ملی کتاب آمریکا شود. در فهرست برترین آثار نویسندگان زن قرار بگیرد و سال بعدش جایزه پولیتزر را از آن خودش کند. اما مگر چه چیزی در کتاب سال تفکر جادویی وجود داشت؟ جوآن دیدیون در کتاب سال تفکر جادویی، ما را با یک سال از زندگی خودش همراه می کند. یک سالی باور نکردنی با اتفاقاتی که سریع و پشت به پشت رخ می دادند و سختی هایشان را به رخ می کشد. جوآن دیدیون و همسرش جان، متوجه می شوند که دخترشان بیماری نادری دارد. برای درمان باید او را به کمای مصنوعی بفرستند و مراقبت های شدید پزشکی اعمال کنند. همین موضوع به تنهایی برای هر پدر و مادری سخت است اما وقتی یک شب سر میز شام، جان بر اثر یک حمله ی قلبی، از دنیا می رود، جوآن است که باید تنهایی ادامه دهد و با بازی های زندگی و برای دخترش بجنگد.داستان سال تفکر جادویی داستانی واقعی درباره ی پذیرش مرگ عزیزان و سوگواری، ادامه ی زندگی، تلاش برای بقا و قوی بودن در سخت ترین شرایط است. حتما بعد از خواندن داستان زندگی جوآن دیدیون در کتاب سال تفکر جادویی، می توانید درس های بسیاری از زندگی او بگیرید.کتاب سال تفکر جادویی برنده جایزه پولیتزر نیز شده است.کتاب سال تفکر جادویی را به چه کسانی پیشنهاد می کنیمکتاب سال تفکر جادویی را به تمام کسانی که عزیزی را از دست داده اند، هدیه بدهید. این کتاب به آن ها کمک می کند راه خودشان را پیدا کنند. سال تفکر جادویی چیزی است که همه ی افرادی که در زندگی از جنگیدن خسته شده اند، به آن احتیاج دارند.بخشی از کتاب سال تفکر جادوییشام را حاضر کردم و میز غذاخوری را که رو به شومینه در اتاق نشیمن بود چیدم. زمان هایی که تنها در خانه بودیم روی آن میز غذا می خوردیم. کمی نگران آتش شومینه بودم، چون برای ما مهم بود. من در کالیفورنیا بزرگ شده بودم، من و جان بیست و چهار سال باهم در آنجا زندگی کردیم، در کالیفورنیا خانه را با آتش شومینه گرم می کردیم. چون هوای آنجا مه آلود بود حتی عصرهای تابستان هم شومینه را روشن می کردیم. آتش شومینه از حضور ما در منزل خبر می داد، محفلی می ساختیم و تمام شب احساس امنیت می کردیم. شمع ها را روشن کردم. جان قبل از اینکه بنشیند خواست گیلاس دوم را بنوشد. به او نوشیدنی دادم. نشستیم. حواسم به درست کردن سالاد بود.جان در حال صحبت کردن بود، و بعد دیگر حرفی نزد.از طرفی، چند دقیقه قبل از اینکه صحبتش قطع شود از من پرسید که نوشیدنی دومش با اسکاچ اولی فرق دارد یا نه. گفتم نه، همان اسکاچی است که در گیلاس اول ریخته بودم. گفت: «خوبه، دلیلش را نمی دانم اما فکر می کنم که نباید دو نوع نوشیدنی را با هم خورد.» و از طرف دیگر، در آن دقایق در مورد دلایل تبدیل جنگ جهانی اول به واقعه ای وخیم و نقش آن در شکل گیری تمامی جریان های قرن بیستم صحبت کرد.اصلا نمی دانم در آن لحظه که صحبش قطع شد در مورد چه موضوعی صحبت می کردیم، اسکاچ یا جنگ جهانی اول.فقط یادم می آید که سرم را بالا آوردم. دست چپش بالا بود، یکباره افتاد و بی حرکت ماند. ابتدا فکر کردم شوخی می کند، این فکرها تلاشی هستند برای اینکه سختی ها قابل کنترل به نظر برسند.یادم است گفتم این کار را نکند.