کاش در مدرسه می آموختم که …!42240

معرفی کتاب کاش در مدرسه می آموختم که…کتاب کاش در مدرسه می آموختم که. .. اثری از نجیمه عرب حسن آبادی است که در انتشارات پارسیان البرز به چاپ رسیده است. این کتاب به ما کمک می کند تا بسیاری از چیزهای مهمی را که باید در مدرسه می آموختیم و نیاموختیم، فرابگیریم.درباره کتاب کاش در مدرسه می آموختم که. ..کتاب کاش در مدرسه می آموختم که. .. یک کتاب برای تمام ذهن های کنجکاو است. برای افرادی که معتقدند یادگیری و آموختن هرگز تمام نمی شود و ما می توانیم و باید هر روز در مسیر یادگیری باشیم. شاید بسیاری از چیزهایی که در مدرسه آموخته ایم در زندگی روزمره به کار ما نیایند، اما چه چیزهایی در آن دوران وجود داشته است که برای ما ارزشمند بوده و در یادگیری ما تاثیر داشته است؟ آیا می توانیم چیزهایی مانند هدف گذاری، برنامه ریزی، یادگیری موثر، انواع هوش و … را در مدرسه بیاموزیم؟این کتاب در پاسخ به همین نیاز نوشته شده است. آشنایی با مباحثی که در بالا مطرح شد و همچنین مطالب بسیار دیگری که در کتاب عنوان شده است به ما کمک می کند تا مسیر زندگی خود را تغییر دهیم و تاثیر مثبت آن را هم در زندگی، کار، حرفه و فعالیت های خود ببینیم. کتاب کاش در مدرسه می آموختم که. .. را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم کتاب کاش در مدرسه می آموختم که. .. اثری عالی برای تمام کسانی است که هرگز از یادگرفتن و آموختن خسته نمی شوند. بخشی از کتاب کاش در مدرسه می آموختم که. ..آیا ما بلد هستیم خوب یاد بگیریم؟شاید خیلی ها فکر می کنند یادگیری به هوش برمی گردد و یک امر کاملا وراثتی و حتی ژنتیکی است؛ اما باید بدانیم این امر کاملا اشتباه است و یادگیری یک مهارت است. شاید وجود همین طرز فکر غلط است که افراد زیادی یادگیری را یک موضوع پیش پا افتاده و سرسری در نظر می گیرند. این گونه افراد با مبحث یادگیری برای یادگیری ناآشنا هستند و به چگونگی افزایش مهارت یادگیری ناآگاهند. اینجا چند سؤال مطرح می کنیم و مایلیم نظر خودتان را در حد چند سطر بنویسید. آیا تمرین به معنی فقط تکرار مدام یک مهارت است؟آیا تمرین به بازخورد نیاز دارد؟آیا تمرین باید سخت باشد؟آیا می شود تمرین به شکل یک سرگرمی باشد؟تحقیقات وسیع در این زمینه نشان داده است که مهارت یادگیری، پرورش پیدا می کند و این ویژگی مادرزاد نیست. ما توان این را داریم که با استفاده از راهکارها و استراتژی های ویژه، میزان یادگیری خود را افزایش و ارتقا بدهیم و خیلی سریع تر و کارآمدتر در حوزه تخصصی خود پیشرفت کنیم. به بیان ساده تر:«ما می توانیم در بهتر شدن بهتر شویم. »یادگیری مهم تر است یا باهوش بودن؟حتما همه شما بارها قصه تکراری لاک پشت و خرگوش را شنیده اید. برنده بودن به داشته های ذاتی نیست.یک سری از آموخته ها و اقدام های ریز و ساده اما مکرر و حساب شده می توانند باعث پیروزی گردند. در زمینه یادگیری هم «مارسل وینمان» متوجه شده افرادی که به دقت بر شیوه اندیشیدن و فکر کردن خودشان متمرکز هستند، از افرادی که سطح هوش بالاتری دارند در آموختن و به کار بستن مطالب جدید پیشی می گیرند. به همین علت است که متخصصان فرزندپروری و کارشناسان کودک بر این عقیده هستند که برخلاف گذشته که بزرگ ترها برای تشویق به بچه ها می گفتند چه بچه باهوشی؛ بهتر است بگویند چه بچه پرتلاشی و بر خصلت های اکتسابی بچه ها تاکید و تشویق داشته باشند. پژوهش ها نشان داده از نظر توسعه و پیشرفت مهارت، تمرکز روی نحوه یادگیری، پانزده درصد مهم تر از هوش ذاتی است. البته موضوع هوش خود یک مبحث کاملا گسترده است که کلی جای صحبت دارد و اگر بخواهیم به آن بپردازیم حداقل یک فصل از این کتاب را باید به آن اختصاص بدهیم. دانشمندان بسیاری به طور مفصل درباره هوش و انواع آن تحقیق و بررسی کرده اند. به طور مثال «گاردنر» یکی از معروف ترین آنهاست که نظریه هوش نه گانه را مطرح کرده است. محققان امروزه انواع هوش را به سی و دو نوع هوش تفکیک کرده اند و همچنان این مطالعات ادامه دارد.