کتاب دختری که ماه را نوشید28598

معرفی کتاب دختری که ماه را نوشیدکتاب دختری که ماه را نوشید، نوشته کلی بارن هیل است که با ترجمه فروغ منصورقناعی منتشر شده است. این کتاب ماجرای دختربچه ای عجیب است.درباره کتاب دختری که ماه را نوشید زانِ پیر، جادوگر دل رحمی است که به نوزادان قربانی و رهاشده در جنگل کمک می کند و آن ها را در طرف دیگر جنگل به خانواده هایی می سپارد که توانایی نگه داری ازشان را داشته باشند.ماجرا از روزی شروع می شود که زان به جای نور ستاره، نور ماه را به یکی از نوزادان می خوراند. زان به خوبی می داند که نباید قدرت جادویی ماه را دست کم بگیرد و نوزاد را به حال خود رها کند؛ پس چاره ای می اندیشد تا نوزاد با قدرتی که دارد، به خودش و دیگران آسیب نرساند. اما چگونه می توان مانع قدرت ماه شد؟ او راه حلی برای این موضوع پیدا می کند.خواندن کتاب دختری که ماه را نوشید را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام نوجوانانی که داستان های پرهیجان دوست دارند پیشنهاد می کنیمبخشی از کتاب دختری که ماه را نوشیدبزرگان یکی یکی راه افتادند و بچه را همان جا رها کردند.همه، به جز آنتین، وقتی از آنجا می رفتند می دانستند مسئله این نیست که ممکن است بچه خوراک حیوانات شود، چون این اتفاق حتماً می افتاد.بچه را رها کردند درحالی که با اطمینان می دانستند جادوگری وجود ندارد. هیچ وقت وجود نداشته است. آنجا فقط یک جنگل خطرناک بود. یک جاده و ریسمانی که سال ها بزرگان به آن چسبیده بودند و نسل ها بود که با این ترفند از زندگی شان لذت می بردند. جادوگر و در واقع باور به جادوگر، برای ترساندن مردمِ ساده ساخته شده بود؛ مردم مطیع، مردم رام، مردمی که زندگی شان در غباری غمناک می گذشت. ابرهای اندوه احساساتشان را گرفته بود و مغزهایشان را از کار انداخته بود. بزرگان برای حکم رانی به همین ها نیاز داشتند. هرچند ناخوشایند بود، ولی کاری برایش نمی کردند.از میان درخت ها که می گذشتند، صدای گریهٔ بچه را می شنیدند. ولی خیلی زود صدای گریه جایش را به صدای آرام مرداب، آواز پرندگان و ضربه های دارکوب ها به تنهٔ درختان جنگل داد. هرکدام از بزرگان پیش خودش مطمئن بود که بچه آن قدری زنده نمی ماند که صبح فردا را ببیند. دیگر هیچ وقت صدایش را نمی شنیدند. او را نمی دیدند و حتی به او فکر هم نمی کردند.آن ها فکر می کردند او برای همیشه رفته است.ولی اشتباه می کردند.