تئوری مرمت11037

یکی از مهم ترین ابعاد شخصیت چزاره براندی (1906/1988 م) ـ نگارنده کتاب ـ ، کنجکاوی تمام نشدنی او درباره ابعاد گوناگون فعالیت هنری است. براندی بر این تصور بود که هنر در اشکال مختلف آن، والاترین بیان خلاقیت بشر است. در واقع می توان گفت، سرتاسر زندگی وی به هنر اختصاص داشته است. چزاره براندی در مرحله ای از زندگی خود، تشخیص می دهد که باید بر تعدادی از فعالیت های هنری تمرکز کند و به طور خاص، تعهد هنری خویش را به کار شناسایی، مطالعه، حفظ و مرمت محصولات هنری، که به طور جدی در معرض خطر بودند، محدود می کند؛ آثاری که از مواد و مصالح مشابه ساخته شده بودند و طی قرن ها و هزاره ها اهمیت فوق العاده یافته بودند. وی در این راه به موفقیت رسید و نظریه مرمت را بیان کرد. در نظر براندی، اثر هنری در لحظه ای که هنرمند ساخت آن را به پایان می رساند، به تاریخ می پیوندد و بلافاصله پس از آن، سفر خود را آغاز می کند که می تواند پر از حوادث باشد. اما هم چنان غرق در زمان است، حتی اگر در مقطع زوال یا فساد فیزیکی مواد تشکیل دهنده آن باشد. هنر برای براندی، جهانی و به این معنا است که هنر به انسانیت تعلق دارد ـ بدون این که تفاوتی بین نژاد، زبان، باورهای مذهبی، عقاید سیاسی و هر چیز دیگر باشد. در نگاه براندی، مرمت عبارت است از لحظه روش مندی که اثر هنری در آن لحظه، در وجود فیزیکی خود و طبیعت زیباشناختی و تاریخی اش، از نظر انتقال آن به آینده مورد تشخیص قرار می گیرد.