سقوط145571

معرفی کتاب سقوطبه گفته ژان پل سارتر، سقوط زیباترین و درک ناشده ترین اثر آلبر کامو است. این رمان کوتاه و پرمحتوا چگونه کتابی است؟ رساله ای فلسفی است، حدیث نفس است، یا همهٔ این ها و چیزهایی دیگر؟ درباره کتاب سقوط کتاب سقوط از یک واقعیت دردناک ذات بشر پرده برمی دارد. این که در وجود بشری که خود را درستکار و پاک نهاد می داند، شر همواره بر خیر پیروز شده است چون از هوای نفس و غریزه پیروی می کند.وکیل مدافعی که عمری سر دیگران کلاه گذاشته، عیاشی کرده و هزار جور دوز و کلک برای پر کردن جیب خودش سوار کرده است حالا توبه کار شده و به ظاهر می خواهد از گناهان گذشته اش دست بکشد اما دیو درونش نمی گذارد. او به گذشته اش که نگاه می کند، خود را شریف و درستکار و پاکباز می بیند. دروغی بزرگ که خودش کاملا به آن واقف است و در طول مونولوگی درونی با خودش و به ظاهر خطاب به شنونده ای فرضی که او را آقای عزیز می خواند، پی می برد که در جدال بین خیر و شر در آدم ها همیشه شر پیروز بوده چون غریزه و هوای نفس پشت هر شری خانه دارد.کامو با روح حساس و نازک بینش زیر نقاب پاک دامنی و پارسایی که بیش تر آدم ها می کوشند به صورت شان بزنند، دورویی و ریا و دزدی و جنایت می بیند. یعنی آدمی منفی باف و بدبین است یا حقیقت گرا؟ متأسفانه ما آدم ها هرچه زمان می گذرد، هرچه دانش و فن آوری پیشرفت می کند، آزمندتر و قدرت طلب تر می شویم و به نام انسان دوستی، به آدم ها و به خودمان خیانت می کنیم. موضوعی که تمام عمر کامو را رنج داد و راه چاره ای هم برای آن نمی دید. خواندن کتاب سقوط را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم علاقه مندان به ادبیات داستانی و به ویژه دوست داران آثار آلبر کامو را به خواندن رمان سقوط دعوت می کنیم.درباره آلبر کاموآلبر کامو از روزنامه گاران و نویسندگان مشهور قرن بیستم و برنده نوبل ادبیات، در یکی از دهکده های الجزایر در سال 1۹13 به دنیا آمد. از آنجا که پدر او در جنگ جهانی اول کشته شد، در خانواده ای بی بضاعت رشد کرد؛ اما به دلیل استعداد بی نظیرش توانست با کمک های یکی از آموزگارانش به دبیرستان وارد شود و ادامه تحصیل دهد. او در نوجوانی به ورزش فوتبال روی آورد و در این زمینه نیز موفق عمل کرد، اما درگیر شدن او با بیماری سل مانع از ادامهٔ فعالیت ورزشی او شد. کامو با ملحق شدن به گروه ادبی آفریقای شمالی به همنشینی با اهل قلم شهر الجزیره پرداخت و آثار متعدد و فاخری از خود بر جای گذاشت. در سال 1۹5۷ جایزهٔ نوبل ادبیات را برای نوشتن مقاله «اندیشه هایی دربارهٔ گیوتین» علیه مجازات اعدام، دریافت کرد. در آثار او وجهٔ انسان گرایی و اگزیستانسیالیستی موج می زند. از آثار او می توان به «طاعون»، «بیگانه» و «سقوط» اشاره کرد. بخشی از کتاب سقوطآه، باور کنید با تعریف کردن این چیزها هیچ رضایت خاطری به من دست نمی دهد. هنگامی که به آن دورانی می اندیشم که همه چیز از دیگران طلب می کردم و هیچ چیز به آن ها نمی دادم، زمانی که آن ها را در یخچال جا می دادم تا هر روز و هر موقعی که مناسب دانستم در دسترسم باشند، نمی دانم به این احساس عجیبی که در من به وجود می آمد، چه نامی بگذارم. آیا اسمش شرمندگی نبود؟ بگویید ببینم، هم وطن عزیز، شرمندگی کمی نمی سوزاند؟ بله؟ در این صورت یا همین شرمندگی است و یا یکی از این احساس های مسخره ای که مربوط به شرف و آبرو می شود. این طور به نظرم می رسد که این احساس از موقعی که آن ماجرا را در مرکز حافظه ام یافته ام و شرحش را بیش از این نمی توانم به تأخیر بیندازم، ماجرایی که به رغم حاشیه رفتن ها و تلاش هایم برای ساختن و پرداختن داستان هایی دیگر که امیدوارم شما قضاوت درستی درباره شان بکنید، دست از سرم برنمی دارد.