صد سال تنهایی38641

معرفی کتاب صدسال تنهاییصد سال تنهایی برجسته ترین اثر گابریل گارسیا مارکز نویسنده ی نام آشنای کلمبیایی و برنده جایزه نوبل سال 1۹۸۲ است. زهره روشنفکر، این کتاب را به فارسی ترجمه کرده است.خلاصه کتاب صد سال تنهاییکتاب صدسال تنهایی از صحنه اعدام سرهنگ آئورلیانو بوئندیا آغاز می شود. آئورلیانو مقابل جوخه اعدام ایستاده و خاطرات گذشته اش را مرور می کند؛ از زمان آغاز ایجاد دهکده ماکوندو، یعنی زمانی که جهان چنان تازه بود که بسیاری چیزها هنوز اسمی نداشتند. گابریل گارسیا مارکز در کتاب صدسال تنهایی، داستان شش نسل از خانواده ی بوئندیا را روایت می کند که نسل اول آن ها در دهکده ای به نام ماکوندو ساکن می شوند. سرهنگ آئورلیانو بوئندیا، فرزند دوم اورسولا و خوزه آرکادیو بوئندیا که اولین فرزندی است که در ماکوندو به دنیا می آید. او فاقد هرگونه احساس عشق، نفرت، ترس، تنهایی و امید است. آئورلیانو از کودکی تحت تأثیر برادر بزرگتر خود خوزه آرکادیو قرار دارد و در اوج داستان توسط برادرش که در نقطه مقابل دیدگاه سیاسی وی قرار دارد و به نوعی نماینده تمام نمای دشمنان او نیز به حساب می آید از اعدام نجات پیدا می کند. وی بارها و بارها از مرگ می گریزد. نه جوخه اعدام و نه زخم و سم و خودکشی نمی تواند وی را به دام مرگ بکشاند. سرهنگ آئورلیانو بوئندیا نماد شخصیت کسی است که باید زنده بماند و عذاب بکشد تا پلی میان سنت و مدرنیته در شهر خیالی ماکوندو باشد. سبک این کتاب، رئالیسم جادویی است و بسیاری تولدو بالندگی رئال جادویی را با این کتاب می دانند.خواندن کتاب صدسال تنهایی را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام علاقه مندان به ادبیات داستان پیشنهاد می کنیمدرباره ی گابریل گارسیا مارکزگابریل خوزه گارسیا مارکِز در ۶ مارس 1۹۲۷ در دهکده آرکاتاکا کلمبیا متولد شد. او در دوران حیات خود در مقام رمان نویس، نویسنده، روزنامه نگار، ناشر و فعال سیاسی فعالیت کرد. مارکز پس از درگیری با رئیس دولت کلمبیا و تحت تعقیب قرار گرفتن به مکزیک مهاجرت کرد. این نویسنده مشهور کلمبیایی در سال 1۹۸۲ موفق به دریافت جایزه نوبل شد. پاییز پدرسالار، عشق سال های وبا و ساعت شوم از معروف ترین آثار این نویسنده توانمند هستند. از آثار مارکز به خاطر نثر غنی آن و منتقل کردن تخیلات سرشار نویسنده به خواننده ستایش شده است. گابریل گارسیا مارکِز در سال ۲01۲ به بیماری آلزایمر مبتلا و در سال ۲014، درگذشت.مارکز قبل از دریافت جایزه نوبل، درباره صد سال تنهایی چنین گفت: من به جرأت فکر می کنم واقعیت خارج از اندازه ی این اثر نه فقط بیان ادبی آن است که سزاوار توجه آکادمی ادبی نوبل شده است. واقعیتی که نه تنها روی کاغذ؛ بلکه در بین ما زندگی می کند و مسؤل مرگ و میر تعداد بی شماری از ماست. و این یک منبع تغذیه کننده ی خلاقیت است؛ پر از غم و اندوه و زیبایی، برای غم و نوستالژی یک کلمبیایی و یک رمزنگاری بیشتر از یک ثروت خاص. شاعران و گدایان، نوازندگان و پیامبران، رزمندگان و اراذل، همه ی موجودات از آن واقعیت لجام گسیخته؛ همه ی ما باید بپرسیم ، اما اندکی از تخیل برای مشکل حیاتی ما؛ می تواند زندگی را به معنای متعارف باورپذیر کند. این؛ دوستان! معمای تنهایی ماست!