فرزند پروری از درون به برون163830

معرفی کتاب فرزندپروری از درون به برونکتاب فرزندپروری از درون به برون اثر دانیل سیگل و مری هارتسل، اثری خواندنی است که به تمام والدین کمک می کند تا در قرآیند تربیت فرزند، موفق و سازنده عمل کنند. کتاب فرزندپروری از درون به برون را با ترجمه ای روان از دکتر مهرناز شهرآرای در اختیار دارید.درباره ی کتاب فرزندپروری از درون به برونکتاب فرزندپروری از درون به برون اثری خواندنی و مفید از دانیل سیگل و مری هارتسل است. کتابی جذاب که به شما کمک می کند تا در مراحل مختلف پرورش فرزند، از روش های درست تربیتی بهره ببرید. اگر در کنار فرزندتان قرار بگیرید، ممکن است حس کنید مانند مربی او هستید و باید چیزهای بسیاری به او بیاموزید. از طرف دیگر، فرزندان هم می توانند نقش مربی را برای ما اجرا کنند. در حقیقت هر کدام از تجربیات ما می تواند به شکلی مفید و موثر ما را در مسیر یادگیری قرار دهد و یک گام به پرورش فرزندانی سالم کمک کند. آنچه در تربیت فرزندان مهم است، این است که ما بزرگسالان به عنوان والدین، ابتدا به درک و شناخت عمیقی از خودمان دست پیدا کنیم و تجربیات و ترس ها و احساسات ناخوشایندمان را به صورت ناخواسته به فرزندانمان منتقل نکنیم. این مساله یکی از مطالب مهمی است که در کتاب فرزندپروری از درون به برون به آن پرداخته شده است. کتاب فرزندپروری از درون به برون را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم کتاب فرزندپروری از درون به برون اثری خواندنی و کاربردی برای تمام والدین است. اگر در شرف بچه دار شدن هستید یا دوست دارید درباره ی مسائل تربیتی فرزندان، کتابی خوب و موثر بخوانید، کتاب فرزندپروری از درون به برون را حتما در لیستتان بگذارید. بخشی از کتاب فرزندپروری از درون به برونوقتی والد می شویم، مسائلی از گذشته با خود داریم که شیوه فرزندپروری ما را تحت تأثیر قرار می دهد. تجربه هایی که به طور کامل پردازش نشده اند ممکن است مسائل حل نشده یا باقی مانده ای به جا گذاشته باشند که بر چگونگی واکنش ما به فرزندانمان اثر گذارد. این موضوع ها در رابطه والد ـ فرزند به راحتی نقش عامل آغازگر را ایفا می کنند. زمانی که چنین اتفاقی می افتد، پاسخ های ما به فرزندانمان اغلب به شکل واکنش های هیجانی شدید، رفتارهای تکانشی، تحریف هایی در ادراک، یا حس هایی در بدن ما ظاهر می شود. این حالت های شدید ذهن، توانایی ما را برای تفکر روشن و حفظ انعطاف پذیری مختل می کند و بر تعامل ها و روابط ما با فرزندمان تأثیر می گذارد. در چنین لحظاتی، عملا آن والدی که می خواهیم باشیم نیستیم و اغلب تعجب می کنیم که چرا نقش فرزندپروری گاهی «بدترین ها را در ما ظاهر» می کند. موضوع هایی که در گذشته ریشه دارد واقعیت زمان حال ما را به شدت تحت تأثیر قرار می دهد و حتی زمانی که ما از منشأ آنها آگاهی نداریم، نحوه تجربه و تعامل ما با فرزندانمان را متأثر می کند.ما توشه هیجانی خود را وارد نقش فرزندپروری می کنیم که به طوری پیش بینی ناپذیر رابطه ما با فرزندانمان را مختل می کند. موضوع های باقی مانده یا ضربه شدید و فقدان حل نشده، درونمایه هایی از گذشته دارند که در تجربه های تکرار شده دشوار و از لحاظ هیجانی بسیار مهم اوایل زندگی ریشه دارند. این موضوع ها، به ویژه اگر در مورد آنها تأمل نکرده و آنها را در درکی که از خود داریم تلفیق نکرده باشیم، در زمان حال نیز کماکان ما را تحت تأثیر قرار می دهند. برای مثال، اگر مادر شما چون نمی خواسته شاهد گریه شما باشد اغلب بدون خداحافظی از خانه بیرون می رفته است، حس اعتماد شما، بخصوص در زمان های جدایی احتمالی، خدشه دار می شده است. پس از اینکه بدون اطلاع شما از خانه می رفته است دنبال او می گشتید و از نبودنش ناراحت می شدید. احساس ناامنی و تردید می کردید. چنین موقعیتی بخصوص زمانی فشارزاتر می شده که بزرگسال مسئول مراقبت از شما اصرار می ورزیده است که نباید گریه کنید. در چنین موقعیتی نه تنها به علت نبودن مادر احساس ناراحتی شدید و رها شدن می کردید، بلکه چون هیچ بزرگسال دیگری به شما گوش نمی داده، شما را آرام نمی کرده، با احساسات شما همدلی نداشته، و تا حدی به شما حس در پیوند بودن و درک شدن نمی داده است، هیچ راهی برای پردازش ناراحتی هیجانی خود نداشته اید. اگر در زندگی خود چنین تجربه ای داشته اید، وقتی خودتان والد شدید ممکن است تجربه های جدایی گستره ای از پاسخ های هیجانی را در شما برانگیزد. این پاسخ های هیجانی ممکن است در خود شما احساس «ترک شدگی» ایجاد کند و شما نیز از ترک کردن فرزند خود احساس ناراحتی کنید. فرزند شما این احساس ناراحتی شما را ادراک می کند و در او احساس عدم امنیتی به وجود می آید که ناراحتی او را بیشتر می کند، و این احساس او ناراحتی شما را به هنگام ترک فرزندتان افزایش می دهد. به این ترتیب، آبشاری از هیجان ها در یک واکنش زنجیره ای پاسخ ها رها می شود که بازتاب تاریخچه زندگی اولیه خود شماست. البته، بدون تأمل و تفکر و درک خود، این آبشار واکنش ها در زمان حال همچون جنبه های طبیعی دشواری جدایی تجربه می شود. درک خود، راه را برای حل این موضوع های باقی مانده هموار می کند.