مگنس چیس و اساطیر آسگارد28696

معرفی کتاب مگنس چیس و اساطیر آسگاردمگنس چیس و اساطیر آسگارد یکی از کتاب های مجموعه مگنس چیس نوشته ریک ریوردان است. مجموعه مگنس چیس را انتشارات پرتقال منتشر کرده است، این انتشارات با هدف نشر بهترین و با کیفیت ترین کتاب ها برای کودکان و نوجوانان تاسیس شده است. پرتقال بخشی از انتشارات بزرگ خیلی سبز است. این مجموعه در سال ۲015 در لیست پرفروش های گودریدز بوده است. درباره مجموعه مگنس چیسمجموعه مگنس چیس که چهار جلد دارد داستان نوجوان شانزده ساله ای است که به دلیل از دست دادن مادرش مجبور شد دو سال کامل در خیابان بوستون زندگی کند با تمام سختی هایی که در زندگی خیابانی وجود داشت. او هیچ فکر نمی کرد زندگی در خیابان چنین سرنوشت پرمخاطره و پردردسری برایش رقم بزند. مگنس در هر جلد از کتاب های این مجموعه با ماجراهایی تازه روبه رو می شود و خاطرات زیادی را مرور می کند. خواندن محموعه مگنس چیس را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم نوجوانان بالای 1۲ سال مخاطبان این مجموعه اند. درباره ریک ریوردانریچارد راسل ریوردان جونیور که بیشتر با نام ریک ریوردان شناخته می شود، نویسنده آمریکایی است. که با نوشتن داستان های فانتزی و تخیلی درباره یونان به شهرت رسید. او با خلق شخصیت هایی مثل پرسی جکسون نوجوانان زیادی را تحت تاثیبر نوشته هایش قرار داد. برخی از منتقدان نوشته های او را با آثار جی. جی. رولینگ مقایشه کرده اند. از آثار این نویسنده می توان به مجموعه مجازات آپولو، محموعه کراس اور جادوگران و دورگه ها و سی و نه سرنخ اشاره کرد. بخشی از کتاب مگنس چیس و اساطیر آسگارد نبرد بزرگ با تخم مرغ هاتی.جی بلند شد و دستم را گرفت. «بالاخره اومدی. بیا بشین پیش ما. دیشب حسابی سَروصدا به پا کردی!»همان لباس دیروزی را پوشیده بود: کُت پشمی آبی رنگ نظامی که زیر آن، یکی از تی شرت های سبز هتل بود.ایکس، همان غول غارنشین دورگه، ملروی کینِ موقرمز و یک نفر دیگر هم که حدس می زدم هفبورن گاندرسون باشد، کنارش نشسته بودند. ظاهر هفبورن گاندرسون به رابینسون کروزوئه با هیکل ورزشکاری شبیه بود، پیراهنش از تکه های پوست حیوانات دوخته شده بود، شلوارش پاره پاره بود و حتی در دنیای وایکینگ ها هم ریش هایش بیش ازحد نامرتب و در هم ریخته بود و یک عالمه املت و پنیر رویشان ریخته بود.همسایه هایم کمی جابه جا شدند تا برای من هم جا باز شود و این کار حالم را کمی بهتر کرد.سالن 1۹ در مقایسه با سالن غذاخوری جای خیلی دنج و راحتی بود. دورتادور اتاق چندین میز چیده شده بود که بیشترشان خالی بود. آتشی توی شومینهٔ گوشهٔ اتاق با صدای تَرَق تَرَق می سوخت و مبل کهنه ای هم جلوی شومینه قرار داشت. میز دیگری هم گوشهٔ دیگر اتاق بود که هر نوع صبحانه ای که فکرش را بکنید، روی آن چیده شده بود (چند خوراکی هم بود که حتی در خواب هم ندیده بودم).تی.جی و دوستانش مقابل پنجره ای نشسته بودند که منظرهٔ دشتی از یخ و بوران از آن پیدا بود. اصلاً با عقل جور درنمی آمد، اما توی سالن ورودی اتاق من که آخر همین راهرو قرار داشت، تابستان بود. البته قبلاً فهمیده بودم وضعیت جغرافیایی این هتل عجیب غریب است.تی.جی گفت: «به اونجا می گن نیفل هایم، یعنی سرزمین یخ. منظرهٔ پشت پنجره روزانه عوض می شه. هر روز، یکی از نُه جهان رو می بینی.»«نُه جهان…» شروع کردم به خوردن نیمروی صبحانه ام، و همین طور که از خودم می پرسیدم این ها در کدام منظومهٔ شمسی زندگی می کنند، گفتم: «همه دربارهٔ نُه جهان حرف می زنن. باورش سخته!»ملروی کین، پودرقندهای روی پیراشکی اش را فوت کرد و گفت: «باورت شه، تازه وارد! من شیش تاش رو از نزدیک دیده م.»هفبورن گفت: «من پنج تا!» و بعد با دهانی که پُر از املتِ نجویده بود، خندید و ادامه داد: «البته میدگارد که حساب نیست؛ اونجا دنیای آدماست، ولی الفهایم، نیداوِلیر، یوتون هایم…»ایکس گفت: «دنیای دیزنی»