وقتی اضطراب حمله می کند: شناخت درمانی: مهارتهای جدید درمان اضطراب بدون مصرف دارو63879

آیا کتابهای روانشناسی خودیار به واقع به کسی کمک می کنند؟ در مدت ?? سال گذشته، دکتر فارست اسکاجین و همکارانش از مرکز پزشکی دانشگاه آلاباما به تجربیات جدیدی به منظور پاسخ دادن به این سؤالها دست زده اند. این پژوهشگران به طور تصادفی شصت بیمار را که در صدد درمان افسردگی خود بودند به دو گروه تقسیم نمودند. به هر دو گروه گفتند که برای ملاقات با روانپزشک باید چهار هفته انتظار بکشند. در همین زمان، آنها به هر یک از بیماران یکی از گروهها نسخه ای از کتاب من با عنوان از حال بد به حال خوب را دادند و آنها را تشویق نمودند که در این مدت کتاب را بخوانند. بیماران گروه دوم کتابی دریافت نکردند. یکی از پژوهشگران هر هفته تمام بیماران را فرا می خواند و از آنها آزمون افسردگی می گرفت تا از میزان افسردگی بیماران اطلاعاتی به دست آورد.
/پژوهشگران از نتیجه مطالعه خود شگفت زده شدند. در پایان هفته چهارم انتظار، دو سوم بیمارانی که کتاب از حال بد به حال خوب را خوانده بودند تا
/حدود زیاد بهبود یافته بودند و این در حالی بود که آنهانه دارو مصرف کرده بودند و نه تحت روان درمانی قرار گرفته بودند. در واقع، این بیماران به قدری بهبود پیدا کردند که نیازی به درمان بیشتر داشتند.
/برعکس، بیمارانی که کتاب از حال بد به حال خوب را نخوانده بودند، هیچ بهبود و پیشرفتی نشان ندادند. حالا پژوهشگران این کتاب را در اختیار آنها گذاشتند و از آنها خواستند که این کتاب را مطالعه کنند. دو سوم آنها بهبود پیدا کردند، به طوری که دیگر نیازی به درمان بیشتر داشتند. از آن گذشته، بیمارانی که به کتاب از حال بد به حال خوب پاسخ مثبت داده بودند، بیماری شان دوباره صورت خارجی پیدا نکرد. آنها تا سه سال بعد از مطالعه این کتاب حالشان خوب بود.
/نتیجه این بررسیها در نشریات معتبر پزشکی و روانشناسی به چاپ رسید. پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که بیماران افسرده قبل از اقدام به هر برنامه درمانی باید کتاب از حال بد به حال خوب را بخوانند زیرا در اغلب موارد سرعت اثربخشی این کتاب از دارو درمانی و روان درمانی بیشتر است. از اینکه بگذرید، به لحاظ هزینه هم کاملا به سود بیماران است که این کتاب را مطالعه کنند و از عوارض جانبی ناراحت کننده مصرف دارو هم در امان بمانند، که از جمله این عوارض می توان به افزایش وزن، بی خوابی، مشکلات جنسی یا اعتیاد به دارو اشاره کرد.
/روش درمانی من در کتاب از حال بد به حال خوب، و یا کتاب روانشناسی افسردگی، رفتار درمانی شناختی بود که اصطلاحا به آن سی بی تی میگویند. زیرا به کمک روشهای پیشنهاد شده در این مکتب افکار منفی باعث و بانی افسردگی را تغییر میدهید و همراه با آن رفتارهای مخرب را کنار می گذارید. بررسیهای بسیار مفصل و عظیم دکتر اسکاجین به روشنی نشان می دهند که برای بسیاری از اشخاص، روش رفتار درمانی شناختی به شکل روانشناسی خودیار می تواند حتی بدون دارو بسیار مفید باشد. بررسیهای انتشار یافته متعددی تایید کرده اند که رفتار درمانی شناختی اگر از سوی روان درمانگرها هم مورد استفاده قرار گیرد، تأثیرات مفید بر جای می گذارد. دست کم به خوبی بهترین داروهای ضدافسردگی در کوتاه مدت عمل میکند و در بلندمدت اثربخشی اش از آنها بیشتر است. برای مثال، در یک بررسی جالب و چشمگیر که در کلینیکهای دانشگاه پنسیلوانیا و دانشگاه وندربیلت انجام گردیده، ??? بیماری که با افسردگیهای جدی و متوسط رو به رو بودند به طور تصادفی تقسیم بندی شدند تا از روشهای رفتار درمانی شناختی، مصرف داروی پاروکستین (پاکسیل) و یا دارونمای پلاسیبو برای درمان آنها استفاده شود و تأثیرات بلندمدت این روشهای درمانی با هم مقایسه کردند. نتیجه این بررسی طی دو مقاله مفصل در نشریه آرشیو روانپزشکی عمومی، که یک نشریه معتبر روانپزشکی است، به چاپ رسید. یافته ها بار دیگر ثابت کردند که روش رفتار درمانی شناختی دست کم به اندازه داروهای ضد افسردگی در کوتاه مدت و به مراتب بیش از آنها در بلندمدت مؤثرند.
/دکتر رابرت دی روبیز، مدیر بخش روانشناسی دانشگاه پنسیلوانیا، معتقد بود که رفتار درمانی شناختی از تاثیرات ادامه دار تری برخوردار است زیرا ابزار مورد نیاز بیماران را برای کنترل مسائل و احساساتشان در اختیار آنها قرار میدهد. او به این نتیجه رسیده است که رفتار درمانی شناختی، و نه دارو، باید به عنوان نخستین اقدام درمانی برای بیمارانی که از افسردگی متوسط تا شدید رنج می برند، مورد استفاده قرار بگیرند. او می گوید: «بیماران افسرده اغلب تحت تأثیر عوامل کلافه کننده ای هستند که دارو معمولا توان از میان برداشتن آن را ندارد. شناخت درمانی از آن جهت موفق است زیرا مهارتهای لازم برای کنار آمدن و مقابله با افسردگی را در اختیار آنان قرار می دهد.»
/ثابت شده است که رفتار درمانی شناختی برای درمان اض