کتاب افسانه ی سیزیف171957

معرفی کتاب افسانه ی سیزیفآلبرکامو(1۹13/1۹۶0)، نویسنده الجزایری تبار فرانسوی برنده نوبل ادبیات است. /«افسانه سیزیف»، با یک دیدگاه اگزیستانسیالیستی آغاز می شود./« تنها یک مسئله فلسفی واقعا جدی وجود دارد و آن هم خودکشی است. تشخیص اینکه زندگی ارزش دارد یا به زحمت زیستنش نمی ارزد در واقع پاسخ صحیح است به مساله اساسی فلسفه. باقی چیزها، مثلا اینکه جهان دارای سه بعد و عقل دارای نه یا دوازده مقوله است مسائل بعدی و دست دوم را تشکیل می دهد. این ها بازی است. نخست باید پاسخ قبلی را داد»./این ها جملاتی است که کامو کتاب مشهور خود، «افسانه سیزیف» را با آن آغاز می کند./سیزیف محکوم بود که تا ابد سنگی را با خود بالای کوه ببرد اما همین که به قله نزدیک می شد، سنگ به طرف پایین می غلتید و به این ترتیب مجبور بود تا دوباره این کار را انجام دهد. /کاری که سیزیف به انجام آن محکوم بود، به نوعی شبیه همان کارهای بی معنایی است که بشر امروزه انجام می دهد. کامو از ابتدای کتاب مشخص می کند که ارزش زندگی، مهم ترین مسئله موجود است./موضوعات دیگری که کتاب به آن ها پرداخته شامل خودکشی، فناپذیری و ایمان است./خودکشی، تصمیمی برای پایان دادن به زندگی و عملی است که معمولا درنتیجه ناامیدی و عدم توانایی انسان در مبارزه با زندگی به وقوع می پیوندد. /در «افسانه سیزیف»، رابطه میان فناپذیری و محکومیت به کار تا ابد که در واقع او را جاودان می سازد، در تضاد با یکدیگر نیستند. اتفاقا در این ترکیب، کامو به خوبی نشان می دهد تا زمانی که مرگ به سراغمان بیاید ما موجوداتی جاودان هستیم. /«افسانه سیزیف»، عمیقا یک کتاب انسانی است. /با اینکه در کتاب مکرر از لغت «سرنوشت» استفاده شده، اما هدف اصلی آن تشریح «وحشت» است. وحشت از گرفتن یک تصمیم (اشتباه)، وحشت از یک موقعیت و وحشت از زندگی و در یک کلام، نمایشگر پوچی. /غلبه بر این وحشت تنها با ایمان به خود میسر است.