کتاب دونده دوم: پاتینا40000

معرفی کتاب دونده دوم؛ پاتیناکتاب دونده دوم؛ پاتینا داستانی از جیسون رینولدز با ترجمه شبنم حیدری پور است. این داستان درباره پاتینا جونز است. سریع ترین دختر دونده تیم مدافعان که با هیچکس شوخی ندارد!درباره کتاب دونده دوم؛ پاتیناهمه پاتینا جونز را پاتی صدا می زنند. سریع ترین دونده تیم مدافعان. که البته به قول خودش باید همیشه و برای چیزهای زیادی بدود! بدود تا به همه آن هایی که او را مسخره می کنند ثابت کند که می تواند و روزی برای خودش کسی می شود! با همه این ها پاتی همیشه حواسش به خواهر کوچولویش هست. مدی دوست داشتنی که حسابی هم به پاتی وابسته است و مادرش که دیگر نمی تواند بدود. پاتی با کسی شوخی ندارد و کسی هم نباید او را دست کم بگیرد! این دقیقا همان چیزی است که پاتی می خواهد به همه ثابت کند. کتاب دونده دوم؛ پاتینا را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم این کتاب را به نوجوانان و تمام علاقه مندان به ادبیات نوجوان پیشنهاد می کنیم. درباره جیسون رینولدزجیسون رینولدز ۶ دسامبر 1۹۸3 در واشنگتون دی سی آمریکا به دنیا آمد. او در نه سالگی و با موسیقی رپ به نوشتن شعر علاقه مند شد. اما حالا برای نوجوانان داستان می نویسد. در دانشگاه مریلند در رشته زبان انگلیسی تحصیل کرد. رینولدز برنده جایزه اشنایدر فمیلی و نامزد جایزه ملی کتاب امریکا بوده است.بخشی از کتاب دونده دوم؛ پاتینامن موهای مدی رو هر یکشنبه به دو دلیل مرتب می کنم: اولین دلیلش اینه که ماملی نمی تونه این کار رو بکنه. اگه به اون باشه، موهای مدی هر روز جمع می شه رو به بالا، یا اصلاً موهاش رو تیغ می ندازه. نه این که براش مهم نباشه ها! نه، واسه ش مهمه. ولی بلد نیست با موهایی مثل موهای مدی کار خاصی بکنه، درست مثل موهای من. مامان بلده، ماملی نه… اون هیچ وقت خودش رو مجبور نمی کنه با این جور چیزها سروکله بزنه. هیچ کتابی برای سفیدپوست ها نوشته نشده که بهشون یاد بده با موهای سیاه پوست ها باید چی کار بکنن. و شوهرش، یعنی عمو تونی هم هیچ کمکی نمی کنه. از وقتی اون ها ما رو به فرزندی قبول کرده ن، هر دفعه که درباره موهای مدی حرف می زنم، عمو تونی فقط یه حرف رو تکرار می کنه. می گه: «همین جوری قشنگه.» انگاری می تونه بره مدرسه پشت سر مدی بشینه و به همه قلدرهای شش ساله اخم وتَخم بکنه تا کاری به کار مدی نداشته باشن. ولی از شانس خوب همه، مخصوصاً مدی، من کارم رو خوب بلدم، چون همه زندگی م یه دختر سیاه پوست بوده م.دلیل دیگه ای که همیشه یکشنبه ها موهای مدی رو درست می کنم اینه که ما یکشنبه ها مامان رو می بینیم. اون اصلاً دوست نداره مدی رو جوری ببینه که انگاری این دختره به عمرش هیچ جا نرفته. واسه همین بعد از مرتب شدن موهای مدی، لباس می پوشیم و حسابی به خودمون می رسیم. مدی یکی از پیراهن های مخصوص کلیساش رو می پوشه، با کفش های وِرنی سفید که بیشترِ آدم ها توی یکشنبهٔ پاک می پوشن. ولی واسه ما ـ به خاطر مامان ـ هر یکشنبه، یکشنبه پاکه. من هم یه پیراهن می پوشم و تا جایی که شونه همراهی می کنه، موهام رو شونه می زنم. کفش های زشت و تخت سیاهی مثل کفش های ژیمناستیک می پوشم؛ چون مامان خوشش نمیاد با لباس ورزشی برم کلیسا!