آپولو جلد اول: پیش گویی پنهان40924

معرفی کتاب آپولو؛ پیش گویی پنهانآپولو؛ پیش گویی پنهان نوشته ریک ریوردان است. این کتاب ماجرای آپولو یکی از خدایان یونان است که در کوه اُلمپ زندگی می کند است. اما چون پدرش زئوس را عصبانی می کند، از اُلمپ بیرونش می کنند و به آدمیزاد تبدیل می شود.حالا به خاطر این تنبیه، او به شکل یک پسر نوجوان به شهر نیویورک سقوط کرده و باید یاد بگیرد چطور روی زمین از خودش مراقبت کند. آپولو که دشمنان زیادی هم در بین هیولاها و دیوها و ایزدان دارد، برای بازگشت به زادگاهش باید سعی کند دوباره نظر زئوس را جلب کند. اما بدون داشتن قدرت های ایزدی و جاودانگی، این کار چطور ممکن است؟خواندن کتاب آپولو؛ پیش گویی پنهان را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام نوجوانان علاقه مند به داستان های پرهیجان پیشنهاد می کنیمبخشی از کتاب آپولو؛ پیش گویی پنهاندستش را به طرف پول هایی که میان تفاله های قهوه پخش شده بود، دراز کرد.دختر کیسهٔ زباله را در هوا چرخاند. کیسه وسط هوا منفجر شد و حجم زیادی از موزهای گندیده از داخل آن بیرون ریخت. کِید پخش زمین شد. آن قدر پوست موز به مایکی چسبیده بود که انگار ستاره های دریاییِ گوشت خوار به او حمله کرده اند.دختر گفت: «از کوچهٔ من برین بیرون. یالّا!»داخل سطل آشغال، چند کیسه زبالهٔ دیگر مثل دانه های ذرت ترکیدند و بارانی از تُرُبچه، پوست سیب زمینی و دیگر مواد تشکیل دهندهٔ کود گیاهی روی سر کِید و مایکی بارید؛ اما به طرز معجزه آسایی هیچ چیز روی من نریخت. قُلدُرها با وجود آسیب هایی که دیده بودند، روی پایشان ایستادند و جیغ زنان فرار کردند.به طرف ناجیِ فسقلی ام برگشتم. من زن های خطرناک زیادی در عمرم دیده بودم. خواهر خودم می توانست بارانی از تیرهای مرگ نازل کند. نامادری ام، هِرا، هر چندوقت یک بار آدمیزادها را به جنون می کشاند تا به جان هم بیفتند و همدیگر را تکه وپاره کنند! اما این دوازده سالهٔ زباله به دست حسابی من را می ترساند.خطر کردم و گفتم: «ممنونم.»دختر دست به سینه ایستاد. در انگشت های میانی هر دستش، یک انگشتر طلا با مُهری به شکل هِلال بود. چشم هایش برق تاریکی داشت که شبیه چشم های کلاغ بود (چون خودم کلاغ ها را اختراع کرده ام، می توانم چنین تشبیهی را به کار ببرم). دختر گفت: «از من تشکر نکن. تو هنوزم توی کوچهٔ منی.»یک دور کامل به دورم چرخید و ظاهرم را به دقت بررسی کرد؛ انگار من یک گاو نمونه بودم که جوایز زیادی برده بود (این تشبیه را هم به این دلیل به کار می برم که خودم قبلاً مجموعه ای از گاوهای نمونه را جمع می کردم).«تو همون ایزد آپولو هستی؟» صدایش که اصلاً حیرت زده به نظر نمی رسید. انگار حضور ایزدان در میان انسان ها هم اصلاً پریشانش نمی کرد.