اورازان: وضع محل – آداب و رسوم – فلکلور – لهجه5859

«اورازان» دهی کوهستانی است که در منتهای شرقی کوهپایه های شمالی طالقان، روی سراشیبی تپه ای، که شیب آن از شمال به جنوب است، قرار گرفته و به رودخانة سیلابی کوچکی در پای همان تپه ختم می شود. تنها زینتی که در تمام ساختمان های ده می توان دید یکی توفال سقف هاست که به آن «پردو» می گویند و نیز گاهی پنجره های مشبکی که از قدیم هنوز سالم مانده است و دیگر سرتیرهایی که از سر پوشیدة ایوان ها بیرون می گذارند و به آن تراشی می دهند و آن را نکاس می گویند. سید بودن و اصیل بودن اورازانی ها نه تنها در همة طالقان، بلکه در ساوجبلاغ و تنکابن نیز شهرت دارد. تشریفاتی که در اورازان برای عزا قایل می شوند حتی از تشریفات عروسی نیز مفصل تر است. لباس اهالی معمولا ساده است و در محل تهیه می شود. کتاب حاضر، به قلم زنده یاد جلال آل احمد، گزارشی است از وضعیت جغرافیایی اورازان، هم چنین آداب و رسوم، فولکلور و لهجة مردم این منطقه که طی سفرهای نگارنده به اورازان ـ که مولد اجداد او بوده ـ نگاشته شده است.