برای خدا مخلص بود25521

بلورچی/مجموعه یادداشت ها و دست نوشته های شهید مهران (علی) بلورچی/مؤلف: علی اکبری/شرح:/شب جمعه مثل همیشه در بهشت زهرا می چرخیدم. داخل یکی از فروشگاه های فرهنگی، چشمم به شماره جدید مجله «پلاک هشت» افتاد. تورقی کردم تا ببینم مطلب جدیدی دارد یا نه. همین طور که صفحات را می دیدم، چشمم به این تیتر خورد: «علی بلورچی هستم با 101 گناه». این تیتر نگهم داشت. در آن صفحه متوقف شدم و شروع کردم به خواندن:// امروز محاسبه انجام نشد.// نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا را با حال نخواندم.// خدا را ناظر بر اعمالم ندیدم.// حبّ دنیا گهگاه به یادم آمد.// ریا کردم و تظاهر به دینداری نمودم.// یاد مرگ و قیامت و روز جزا نبودم.// کنترل چشم کم بود.// زیارت عاشورا را نخواندم.// نفس در رفاه کامل بود و سختی ندید./… و قس علی هذا./شهید «علی بلورچی» از سال 1363 با خودش محاسبه نفس می کرد و در این شماره نشریه پلاک هشت، ضمن مصاحبه با مادر و تعدادی از همرزمان شهید، 110 مورد از این محاسبه نفس را منتشر کرده بود./با خواندن گناهان بلورچی، که بعضا برای من یا ثواب بود و یا اصلا جایگاهی در زندگی ام نداشت، حالم عوض شد و کمی منقلب شدم./تا به آن روز چنین چیزی از یک نوجوان 20 ساله ندیده و نخوانده بودم./کتاب حاضر مشتمل بر شش فصل است. فصل اول، نگاهی است کوتاه به تبارشناسی شهید «مهران بلورچی» تا خواننده با صاحب این مکتوب بی نظیر آشنا شود./فصل دوم محاسبه نفس شهید است که در پنج دفترچه یادداشت جیبی و در برگه هایی پراکنده نوشته شده است./فصل سوم، نامه هایی است که شهید برای مخاطبین اش، از مادر و خواهر گرفته تا دوستان و همرزمان و دانشگاه و … نگارش کرده است./فصل چهارم، تمام یادداشت ها و دل نوشته های شهید را شامل می شود./فصل پنجم مربوط به وصیت نامه هایی است که از شهید به جای مانده./و فصل آخر، در برگیرنده عکس ها و اسنادی از شهید است.//بخش هایی از «محاسبه نفس» آن شهید:/14 مهرماه 1363، عاشورای 1405 قمری؛// در نماز صبح زیاد حضور قلب حفظ نشد.// اشک و سوز برای امام حسین(ع) نبود.// قرآن خواندن نسبتا خوب بود.// در عزاداری سوز نبود.// در نماز ظهر و عصر حضور قلب بسیار کم بود.// توفیق اجباری نصیبم شد تا برای مجلس امام حسین(ع) خدمت کنم.// دقت در نیت خوب بود اما کافی نبود.// محبت دنیا در دل وجود دارد، خیلی خطرناک.// حضور قلب در نماز مغرب و عشاء کم بود.// محبت فردی دنیوی وجود دارد و خطرناک است.// بعد از نماز حالت بی حالی وجود داشت.// در عزاداری شرکت نکردم.//نتایج:/1/ بین نماز صبح و نماز شب باید فاصله بیاندازی. 2/ نماز صبح را از نماز شب مهم تر بدان. 3/ محبت آن فرد دنیوی و محبت دنیا را از دلت بیرون کن، عشق و سوز ائمه و اولیای خدا در قلبت جای می گیرد. 4/ هر عملی که به نظرت درست آمد، بدان به لطف خدا بوده والّا همان طور که شاهدی، او هر چه بخواهد همان است. بخواهد سوز و اشک نداشته باشی، نخواهی داشت و اگر بخواهد خوب قرآن بخوانی، خواهی خواند، پس همواره و همیشه به یاد او باش و از او طلب توفیق بنما. 5/ حضور قلب دائمی برای همه زود میسر نمی شود و در پله های ابتدایی حضور قلب موقتی است. پس سعی کن ابتدا در نمازها حضور قلب داشته باشی سپس در عزاداری ها و حالات فراغت. 6/ شکر خدا را فراموش نکن که توفیق عمل صالح می دهد . 7/ سکوت را رعایت کن.