جهانی نو: آگاهی معنوی از آهنگ زندگی41738

معرفی کتاب جهانی نواکهارت تله در کتاب جهانی نو مخاطبان را به یک آگاهی معنوی از آهنگ زندگی می رساند. این اثر رویکردی معنوی نسبت به جهان دارد و شما را به یک بیداری حقیقی و آگاهی نسبت به دنیای پیرامون و همچنین وجود خودتان می رساند.این اثر را با ترجمه هنگامه آذرمی می خوانید. درباره کتاب جهانی نوجهانی نو شما را متقاعد نمی کند که به مطلبی ایمان بیاورید یا اعتقاد پیدا کنید. برعکس در تلاش است تا به شما کمک کند در جهت بیداری و آگاهی قدمی بردارید. بیداری معنوی حتی یک نفر نیز ارزشمند است چون می تواند به بیداری معنوی کل جهان کمک کند. اما مفهوم نهفته در این عبارت چیست؟ شما باید من درونتان را بشناسید. منی که با آگاهی شما در اختیارتان قرار می گیرد اما تا زمانی که آن را نشناسید یا طرز کارش را ندانید در اختیار شما نیست. بلکه ممکن است در حالت های مختلفی قرار بگیرد و شما را فریب دهد. اما همین که در این فرایند برگشت ناپذیر قرار بگیرید و نور آگاهی را به خود و من درونتان بتابانید، زندگی تان متحول می شود. کتاب جهانی نو را به چه کسانی پیشنهاد می کنیمدوست داران کتاب های حوزه موفقیت و خودیاری را به خواندن کتاب جهانی نو دعوت می کنیم. اگر در پی یافتن معنای بیداری حقیقی هستید و دوست دارید در این مسیر قدم بگذارید، این کتاب راهنمای خوبی برای شما خواهد بود. درباره اکهارت تله اکهارت تله نویسنده و معلم آلمانی در سال 1۹4۸ متولد شد. او دوران کودکی و نوجوانی سختی را پشت سر گذاشته و همین نیز سبب شده تا در دوران نوجوانی دچار افسردگی شود. زمانی که اکهارت تله کودک بود، پدر و مادرش از یکدیگر جداش شدند و اکهارت با پدرش به اسپانیا رفت. پدر اکهارت اصراری به درس خواندن پسرش نداشت و این موضوع سبب شد تا او مطالعه نجوم، ادبیات و زبان را در خانه آغاز کند. اکهارت در نوزده سالگی به انگلستان رفت و به مدت سه سال مشغول تحصیل زبان های آلمانی و اسپانیایی شد. در این دوران به خاطر وجود افسردگی، ترس و اضطراب در زندگی اش، همواره به دنبال یافتن پاسخ سؤال های زندگی خود بود و به همین دلیل در سن ۲۲ سالگی تصمیم گرفت جستجوی خود را در زمینه های فلسفه، ادبیات و روانشناسی دنبال کند، بنابراین در دانشگاه لندن ثبت نام کرد. پس از فارغ التحصیلی، تحصیلات تکمیلی خود را در سال 1۹۷۷ در دانشگاه کمبریج آغاز نمود، اما پس از زمان کوتاهی تحصیلاتش را نیمه کاره رها کرد.اکهارت تله می گوید پس از ترک کمبریج درحالی که ۲۹ ساله بود دگرگونی عمیقی را تجربه کرد. شبی با رنج غیرقابل تحمل افسردگی، از خواب برخاست و به یک شهود دگرگون کننده دست یافت . او این تجربه را اینطور توضیح می دهد: «من نمی توانستم خودم را تحمل کنم. ناگهان سؤالی به ذهنم آمد که جوابی برایش نداشتم. این من کیست که نمی تواند خودم را تحمل کند؟ ناگهان با یک فضای خالی روبرو شدم. در آن لحظه نمی دانستم که خود ساخته شده توسط ذهنم/ با تمام سنگینی، مشکلات و زندگی کردن در گذشته ناخوشایند یا آینده ترسناک / فرو ریخته و ناپدید شده است. فردا صبح که از خواب برخاستم همه چیز در صلح و آرامش بود. چون دیگر از خود خبری نبود. تنها حضور و بودن را تجربه می کردم. تنها مشاهده گر بودم». این احساس تله ادامه پیدا کرد و او حسی نیرومند از آرامش را در تمام موقعیت های زندگی تجربه کرد. تله تحصیلات دکترای خود را هم نیمه کاره رها کرد و تقریباً دو سال بیشتر وقت خود را در پارک راسل در مرکز لندن، در حالتی از سرخوشی عمیق به تماشای جهان نشست.پس از این تجربه، اکهارت تله چند سال را بدون کار و سرگردان ولی با سرخوشی درونی گذراند و در ادامه به یک معلم معنوی تبدیل شد. پس از آن، او به آمریکای شمالی مهاجرت کرد و کتاب «نیروی حال» را در سال 1۹۹۷ منتشر کرد. نوشتن این کتاب باعث شهرت جهانی او شد. در ادامه کتاب جهانی نو را تالیف کرد که این کتاب هم با استقبال بی نظیری در دنیا روبرو شد.بخشی از کتاب جهانی نوواژگان، چه با صدا بیان شوند و چه به صورت اندیشه ناگفته باقی بمانند، می توانند کم و بیش تأثیر یک خواب مصنوعی را بر شما داشته باشند. شما خود را به راحتی در آن ها گم می کنید و به خواب مصنوعی می روید و کاملا به این باور می رسید که هر گاه واژه ای را بر چیزی می چسبانید، می دانید که آن چیز چیست. حقیقت این است که شما نمی دانید آن چیست. شما فقط رازی را با برچسبی پوشانیده اید. هر چه، مانند پرنده، حتی یک سنگ کوچک و به طور یقین بشر، در نهایت نافهمیدنی ست، زیرا از ژرفای نامفهومی برخوردار است. همه آن چه را می فهمیم، تجربه می کنیم و در باره اش می اندیشیم، سطح ظاهری حقیقت است که کم تر از نوک یک کوه یخی می باشد.در زیر آن سطح ظاهری، نه تنها همه چیزها با همدیگر، بلکه با سرچشمه کل هستی نیز که خود از آن آمده اند، پیوند دارند. گل یا پرنده و حتی یک سنگ می تواند راه بازگشت به پروردگار، به منشأ و خود شما را نشانتان بدهد. هنگامی که به چیزی می نگرید یا آن را در دستان خود می گیرید و بی آن که واژه یا برچسبی ذهنی به آن تحمیل کنید، به آن اجازه بودن می دهید، حسی از شگفتی و احترام در شما پدید می آید. جوهر آن به آرامی خود را به شما می نمایاند و جوهر خودتان را به شما بازمی تاباند. از این روست که هنرمندان بزرگ، این جوهر ذاتی را احساس می کنند و در انتقال آن حس از طریق هنرشان موفق می شوند.