حسین (ع) از زبان حسین (ع) : زندگی و زمانه امام حسین (ع) از زبان ایشان43390

معرفی کتاب حسین (ع) از زبان حسین (ع)کتاب حسین (ع) از زبان حسین (ع) نوشته محمد محمدیان است. این کتاب شرح زندگی و زمانه امام سوم شیعیان از زبان خود ایشان است و برای مخاطبان زندگی ائمه بسیار جذاب است.در کتاب حسین (ع) از زبان حسین (ع) زندگی این امام بزرگوار را می خوانید گویی که خودش زندگی اش را روایت می کند، جذابیت کتاب در انتخاب راوی است.خواندن کتاب حسین (ع) از زبان حسین (ع) را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام علاقه مندان به زندگی ائمه پیشنهاد می کنیمبخشی از کتاب حسین (ع) از زبان حسین (ع)(روزی از روزها رسول خدا (ص) به منزل ما آمدند. برای پذیرایی از ایشان کاسه خرما و ظرف شیر و سر شیری که «امّ ایمن» برای ما هدیه آورده بود را در مقابل حضرتش نهادیم، رسول خدا (ص) از آن غذا تناول فرمودند و پس از آن پدرم امیر المومنین (ع) برای شستشو آب روی دستان ایشان ریخت و آن حضرت پس از شستن، دست های مرطوب خود را به صورت و محاسنشان کشیدند. سپس برخاستند و در گوشه ای از اتاق که محل نماز بود به نماز ایستادند اما در آخرین سجده نماز به شدت گریستند و گریه طولانی کردند و سپس سر از سجده برداشتند و نماز را به پایان بردند. هیچ کدام از اهل خانه نتوانستند سبب گریه حضرت را سوال کنند. من که از همه کوچکتر بودم جلو رفتم و روی پاهای رسول خدا (ص) ایستادم و سر حضرتش را روی سینه ام گرفتم به گونه ای که چانه ام بر سر حضرت قرار داشت و عرضه داشتم:)«یا أَبَتِ مَا یبْکیک؟»ای پدر چرا گریستی؟رسول خدا (ص) فرمودند:«یا بُنَی إِنِّی نَظَرْتُ إِلَیکمُ الْیوْمَ فَسُرِرْتُ بِکمْ سُرُوراً لَمْ أُسَرَّ بِکمْ قَبْلَهُ مِثْلَهُ فَهَبَطَ إِلَی جَبْرَئِیلُ فَأَخْبَرَنِی أَنَّکمْ قَتْلَی وَ أَنَّ مَصَارِعَکمْ شَتَّی فَحَمِدْتُ اللَّهَ عَلَی ذَلِک وَ سَأَلْتُ لَکمُ الْخِیرَةَ» فرزندم، امروز که به شما نظر کردم بسیار مسرور و خوشحال شدم به طوری که پیش از آن چنین سرور و نشاطی احساس نکرده بودم، در این هنگام جبرئیل نازل شد و به من خبر داد که شما همگی کشته خواهید شد و قبرهایتان پراکنده خواهد بود. پس خدا را بر این امر حمد و ستایش کردم و برای شما درخواست خیر نمودم.از رسول خدا (ص) پرسیدم:«یا أَبَتِ فَمَنْ یزُورُ قُبُورَنَا وَ یتَعَاهَدُهَا عَلَی تَشَتُّتِهَا؟»پدرجان، چه کسی قبرهای ما را زیارت می کند و با اینکه از هم جدا و متفرق هستیم بر سر آنها خواهد آمد؟رسول خدا (ص) فرمودند:«طَوَائِفُ مِنْ أُمَّتِی یرِیدُونَ بِذَلِک بِرِّی وَ صِلَتِی، أَتَعَاهَدُهُمْ فِی الْمَوْقِفِ وَ آخُذُ بِأَعْضَادِهِمْ فَأَنْجَاهُمْ مِنْ أَهْوَالِهِ وَ شَدَائِدِهِ.»جماعتی از امّت من به زیارت قبرهای شما خواهند آمد که قصدشان از زیارت، نیکی و احسان به من می باشد و من نیز در قیامت به نزدشان حاضر شده و دست هایشان را گرفته و آنها را از ترس و وحشت و گرفتاری آن روز نجات می دهم.(کامل الزیارات ص 5۸، أمالی طوسی، ص ۶۶۹ مجلس 3۶ حدیث 11، إعلام الوری ص 34، بشارة المصطفی ص 1۹5)*علی جان، حسین را برای من بگیر(بارها اتفاق می افتاد که به محضر رسول خدا (ص) وارد می شدیم، حضرت می خواستند مرا در آغوش بگیرند و به امیر المومنین (ع) می فرموند: علی جان، حسین را برای من بگیر! مرا در آغوش می گرفتند و می بوسیدند و اشکهایشان جاری می شد. یکبار پرسیدم:)«یا أَبَتِ لِمَ تَبْکی؟»ای پدر چرا گریه می کنید؟فرمودند:«یا بُنَی أُقَبِّلُ مَوْضِعَ السُّیوفِ مِنْک!»فرزندم، جای شمشیرها را بر تن تو می بوسم.فرمودند: