خوب های بد، بد های خوب جلد اول40923

معرفی کتاب خوب های بد، بدهای خوب 1کتاب خوب های بد، بدهای خوب، نوشته سوما چینانی است که با ترجمه نعیمه سادات حسینی منتشر شده است. این کتاب داستان زندگی مردم در یک روستا را تعریف می کند که متوجه می شوند هر چند وقت یک بار در یک شب خاص دو بچه از روستا دزدیده می شوند.درباره کتاب خوب های بد، بدهای خوبسوفی دختر زیبا و خودخواهی است که دوست دارد وارد دنیای قصه ها شود. او همیشه منتظر است تا شب موعود فرا برسد و او را بدزدند. در روستای سوفی دزدی شبانه به روستا می آید و بچه ها را می دزدد. کمی بعد کتاب قصه های روستا داستان تازه ای را نشان می دهند که در آن بچه های دزدیده شده شبیه به پری دریایی و جادوگر شرور در قصه ها وجود دارند. سوفی همیشه منتظر است تا بیایند و او را با خود به دنیای قصه ها ببرند. بالاخره شبی که منتظرش بود میرسد.خواندن کتاب خوب های بد، بدهای خوب را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام کودکان علاقه مند به داستان های جذاب و پرکشش پیشنهاد میکنیمبخشی از کتاب خوب های بد، بدهای خوباول، از بچه های خوش چهره شروع می کردند؛ موهایشان را کوتاه و دندان هایشان را سیاه و لباس هایشان را پاره می کردند تا زشت و نامرتب به نظر بیایند. بچه های زشت را هم حسابی می شستند و لباس هایی با رنگ های روشن تنشان می کردند. مادرها از بچه هایی که اخلاق و رفتار خوبی داشتند، می خواستند بدرفتاری کنند و خواهرهایشان را کتک بزنند. به بچه های شرور رشوه می دادند تا توی کلیسا دعا کنند و از بقیه خواسته می شد که سرود رسمی روستا را بخوانند. نام سرود این بود: «معمولی ها عاقبت به خیر می شوند».اضطراب مردم شهر، مثل یک بیماریِ واگیردار شده بود. در یک کوچهٔ تاریک، آهنگر و قصاب، کتاب داستان ردوبدل می کردند تا با خواندنش سرنخی برای نجات پسرهایشان پیدا کنند؛ زیر برج کج ساعت، دوتا خواهر داشتند از تبهکاران افسانه ها فهرست درست می کردند تا از رفتارهایشان الگو بگیرند؛ یک گروه پسر خودشان را به هم زنجیر کرده بودند، چندتا دختر زیر شیروانی مدرسه قایم شده بودند و کودکی که ماسک زده بود، از لای بوته ها بیرون پرید تا مادرش را بترساند و همان جا یک اُردنگی بخورد! حتی عجوزهٔ پیرِ بی خانمان هم وارد عمل شده بود و جلوی آتش بالاوپایین می پرید و می گفت: «کتاب داستان ها رو بسوزونین! همه رو بسوزونین!» اما هیچ کس گوش نمی داد و هیچ کتابی هم سوزانده نمی شد.آگاتا با ناباوری به این رفتارها نگاه می کرد. «چطور ممکنه تموم مردم شهر به افسانه ها اعتقاد داشته باشن؟!»«چون اون ها واقعی هستن.»آگاتا ایستاد و گفت: «تو جدی جدی اعتقاد داری افسانه ها هستن؟!»سوفی گفت: «معلومه که اعتقاد دارم.»