خوب های بد، بد های خوب – جلد ۲ دوم : دنیای بدون شاهزاده44380

معرفی کتاب خوب های بد، بدهای خوب ۲کتاب خوب های بد، بدهای خوب ۲، نوشته سوما چینانی است که با ترجمه نگار شجاعی منتشر شده است. این کتاب داستان زندگی مردم در یک روستا را تعریف می کند که متوجه می شوند هر چند وقت یک بار در یک شب خاص دو بچه از روستا دزدیده می شوند.درباره کتاب خوب های بد، بدهای خوب ۲در این کتاب می خوانیم که سوفی و آگاتا بعد از یک جنگ بین مدرسه ای ست در دنیای جادوگران خوب و بد حالا به دنیای خودشان برگشته اند، اول مردم آن ها را دوست دارند ولی کم کم نسبت به آن ها بی تفاوت می شوند. آگاتا غمگین است و آرزو می کند کاش یک بار دیگر می توانست کنار شاهزاده تدروس باشد و پایانی دیگر را تجربه کند. همین آرزو ناگهان درهای دنیای جادو را دوباره باز می کند.این کتاب سرشار از اتفاقات جذاب و هیجان انگیز است.خواندن کتاب خوب های بد، بدهای خوب را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام کودکان علاقه مند به داستان های جذاب و پرکشش پیشنهاد میکنیمبخشی از کتاب خوب های بد، بدهای خوب ۲همسر. سوفی فقط همین را شنید. دزد نه. آسمان جُل نه. همسر.استفان حرفش را ادامه داد: «بعد از اینکه مراسم عروسی و نمایش تموم بشه، کمک کردن به هانورا باعث می شه توی زندگی عادی جا بیفتی.»سوفی به سمت هانورا چرخید و انتظار داشت او جا خورده باشد، ولی هانورا فقط داشت دستپاچه خیارها را می چپاند لای لب های خشکش.«پدر، از من می خوای که… که…» سوفی نمی توانست کلمه ها را به زبان بیاورد. «کَ… کَ… کره بگیرم؟»جیکوب و آدام داشتند عضلات بازویشان را با هم مقایسه می کردند.پدرش میان لقمه های غذا گفت: «اون بازوهای تَرکه ای ت یه کم قوی می شن.»سوفی جیغ کشید: «ولی من مشهورم! من طرفدار دارم… من یه مجسمه دارم! نمی تونم کار کنم! با اون نه!»«پس شاید بهتر باشه یه جای دیگه برای زندگی پیدا کنی.» استفان یک تکه استخوان را پاک کرد. «تا وقتی توی این خانواده هستی، باید کمک کنی. در غیر این صورت، پسرها خوشحال می شن اتاقت رو بدم بهشون.»سوفی نفسش را توی سینه حبس کرد.«حالا بخور.» آن قدر با تحکم این را گفت که سوفی مجبور شد اطاعت کند.وقتی ملک الموت، آگاتا را تماشا می کرد که آرام پیراهن سیاه رنگ کهنه و وارفته اش را می پوشید، با حالتی شکاک خُرخُر می کرد و آن طرف اتاق نم زده چندتا استخوان قزل آلا را می مکید.«می بینی؟ شدم همون آگاتای همیشگی.» درِ صندوقچهٔ چوبیِ لباس هایی را که از سوفی قرض گرفته بود، به هم کوبید، آن را سُر داد کنار در و زانو زد تا دستی به سر بی مو و چروکیدهٔ گربه اش بکشد. «حالا می تونی باز هم مهربون باشی.»ملک الموت فِش فِش کرد.آگاتا سعی کرد او را نوازش کند. «خودمم. یه ذره هم عوض نشده ام.»ملک الموت به او چنگ انداخت و غلتید و دور شد.