خورشید هنوز یک ستاره است148687

معرفی کتاب خورشید هنوز یک ستاره استکتاب خورشید هنوز یک ستاره است نوشته نیکولا یون است که با ترجمه فاطمه خسروی منتشر شده است. این کتاب روایتی عاشقانه جذاب است. درباره کتاب خورشید هنوز یک ستاره استکتاب خورشید هنوز یک ستاره است رمانی است که خواننده را درگیر خود می کند. این کتاب داستان دختر جوانی به نام ناتاشا است که با خانواده اش غیرقانونی در آمریکا زندگی می کنند. اما حالا به آن ها اعلام شده باید به کشورشان برگردند. برادر ناتاشا خوشحال است اما خود او نمی تواند این موضوع را قبول کند. او می خواهد در آمریکا بماند. ساموئل، پدر ناتاشا، دو سال پیش از خانواده اش به آمریکا رفته است. قرار بر این بود ساموئل اول برود و خودش را در مقام بازیگر برادوی ثابت کند. البته اگر دربارهٔ همسر و فرزند کوچکش نگرانی ای نداشت، این کار آسان تر انجام می شد. آن ها یک روز برای همیشه جامائیکا را ترک کردند. ناتاشا با دوستانش و باقی خانواده اش خداحافظی کرد. دو سالی که ساموئل در آمریکا تنها بود با دوست خانوادگی قدیمی مادرش زندگی می کرد. در آن زمان، به شغلی نیاز نداشت و برای تأمین مخارج کوچکش، از پس اندازش استفاده می کرد.اما بعد از اینکه همه به آمریکا رفتند اوضاع تغییر کرد. ساموئل در یکی از ساختمان های وال استریت به عنوان نگهبان استخدام شد و در بخش فلت بوشِ بروکلین هم برای خانواده اش آپارتمان یک خوابه ای پیدا کرد و اجاره اش کرد. اما اوضاع خوب پیش نرفت و او نتوانست به عنوان یک بازیگر خودش را ثابت کند. یک روز درحالی که مست رانندگی می کرد دستگیر شد و حالا بابت جرمش باید به کشورش برگردد. هم خودش و هم خانواده اش. کمی پیش از برگشت در یک فروشگاه صفحه گرامافون ناتاشا با پسری آسیایی به نام دنیل دیدار می کند و این موضوع آغاز یک داستان عاشقانه است. از ویژگی های خاص کتاب این است که داستان را از زاویه دید هردو شخصیت می بینیم. خواندن کتاب خورشید هنوز یک ستاره است را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام علاقه مندان به ادبیات داستانی جهان پیشنهاد می کنیم. درباره نیکولا یوننیکولا یون، نویسنده جامائیکایی است که رمان اولش، «همه چیز همه چیز»، نُه ماه جزو پرفروش های نیویورک تایمز بوده است. رمان دوم این نویسنده، «خورشید هنوز یک ستاره است» همچنان جزو پرفروش های نیویورک تایمز و نامزد نهایی جایزه ملی کتاب آمریکا در سال ۲01۶ است. او در جامائیکا به دنیا آمده و هم اکنون با خانواده اش در آمریکا سکونت دارد.بخشی از کتاب خورشید هنوز یک ستاره استخوب می دانم چارلی دقیقاً چه زمانی دست از دوست داشتن من کشید؛ تابستانی بود که من شش ساله شدم و چارلی هشت ساله. او با دوستان جدیدش که سفیدپوست، ده ساله و باابهت بودند سوار دوچرخهٔ جدید قرمزرنگ، ده سرعته و باابهتش شده بود.در تمام مدت طولانی تابستان، کلی نشانه و سرنخ وجود داشت؛ اما من واقعاً نفهمیده بودم که او به برادر کوچک تر مزاحمش تنزل درجه داده است!آن روز چارلی و دوستانش بدون من به دوچرخه سواری رفتند. من مطمئن بودم که او فراموش کرده مرا با خودش ببرد. برای همین ساختمان به ساختمان تعقیبش می کردم و داد می زدم: «چارلی» آنقدر تندتند رکاب می زدم که خسته شدم (آدم شش ساله که روی دوچرخه خسته نمی شود؛ پس همین جوری یک چیزی می گوید!) چرا همان موقع دست برنداشتم؟ البته چارلی صدای مرا می شنید.دست آخر چارلی ایستاد، از دوچرخه اش پایین آمد و آن را توی گِل انداخت؛ طوری که جک آن داغان شد. بعد همان طور منتظر من ایستاد تا بگیردم. می دیدم که حسابی عصبانی است. برای همین هم لگدی به دوچرخه اش زد تا به همه بفهماند که عصبانی است.گفتم: «هیونگ» این اسمی است که برادرهای کوچک تر برای برادرهای بزرگ تر استفاده می کنند؛ اما به محض گفتن این کلمه فهمیدم چه اشتباه بزرگی کرده ام. کل صورت، گونه ها، بینی، لاله های گوش و همه چیز چارلی قرمز شد! به شدت گُر گرفته بود. زیرچشمی به جایی که دوستان جدیدش مشغول تماشای ما بودند نگاه کرد؛ انگار ما در تلویزیون بودیم.دوست قدکوتاهش پرسید: «اون موقع چی صدات کرد؟ »دوست قدبلندش پرید میان حرف دوست قدکوتاهش.ـ اون یه جور رمز محرمانهٔ کُره ایه؟!چارلی به آن ها محل نگذاشت و به طرف من برگشت.ـ اینجا چیکار می کنی؟آنقدر عصبانی بود که صدایش کمی خشن و کلفت شده بود.جوابی نداشتم بدهم؛ اما او واقعاً جوابی نمی خواست. فقط می خواست حمله کند و مرا بزند. این را از مدل مشت کردن دست هایش و باز و بسته کردنشان فهمیدم. داشت فکر می کرد اگر مرا در پارک و جلوی پسرهایی بزند که خیلی هم او را نمی شناختند، چقدر به دردسر می افتاد.به جای اینکه مرا بزند گفت: «چرا چندتا دوست برای خودت پیدا نمی کنی و دست از سر من برنمی داری؟ »بهتر بود مرا می زد.دوچرخه اش را از گِل بیرون کشید و طوری با عصبانیت صورتش را باد کرد که فکر کردم الان می ترکد