درس های تاریخ392197

معرفی کتاب درس های تاریخکتاب درس های تاریخ اثری از فیلسوفان و تاریخ‌نگاران معروف ویل و آریل دورانت است که با ترجمه مرجان شمیل شوشتری در دست دارید. این کتاب مجموعه‌ای از مقالات مختلف تاریخی است که درباره تاریخ و تمام عوامل موثر بر آن نوشته شده است. درباره کتاب درس های تاریخدرس های تاریخ مجموعه مقالاتی است که ویل و آریل دورانت بعد از مجموعه تاریخ تمدن نوشتند. این کتاب به نوعی کامل کننده آن مجموعه است و مولفان در تلاش بودند تا مشکلاتی را که در آن کتاب‌ها وجود داشته است، به این صورت رفع کنند. در ابتدای کتاب پرسش‌هایی در رابطه با تاریخ پژوهی مطرح شده است: به عنوان مثال چرا مورخین به کنکاش در تاریخ می‌پردازند؟ آیا بازگویی شکست‌ و پیروزی ملت‌ها می‌تواند مانند چراغ راه برای آیندگان باشد؟در حقیقت تاریخ، تنها وقایع تاریخی نیست. بلکه عواملی مانند جغرافیا، نژاد، اقتصاد، جنگ و … همه و همه در شکل‌گیری چیزی که امروزه به نام تاریخ می‌شناسیم و همچنین شکل‌گیری تمدن‌ها نقش داشته‌اند. اگر قرار است دیدی جامع و بینشی درست و دقیق نسبت به تاریخ داشته باشیم، باید تمام این عوامل و عناصر را درکنار هم ببینیم. کتاب درس های تاریخ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم تمام علاقه‌مندان به مطالعه کتاب‌های تاریخی از خواندن کتاب درس های تاریخ لذت می‌برند. با اینحال مقالات کتاب چنان جامع هستند که هرکسی می‌تواند از خواندن آن‌ها لذت ببرد. درباره ویل دورانت ویلیام جیمز دورانت در ۵ نوامبر ۱۸۸۵ در ماساچوست به دنیا آمد. ویل دورانت در ابتدا می‌خواست کشیش شود. در دانشگاه درس‌های مختلی مانند علوم، زیست‌شناسی و تعلیم و تربیت را فراگرفت اما با خوندن کتاب اخلاق اسپینوزا به سراغ فلسفه رفت و دکترای فلسفه گرفت.ویل دورانت به همراه همسرش، آریل دورانت، مجموعه یازده جلدی تاریخ تمدن را تالیف کرد و برای نوشتن هر فصل از کتاب به گوشه‌ای از دنیا سفر می‌کرد؛ از مصر و ایران تا سیبری و ژاپن. مقصد او برای نوشتن جلد اول کتاب تاریخ تمدن با عنوان «مشرق‌زمین، گهواره تمدن» بود. از میان آثار دیگر او می‌توان به کتاب درس های تاریخ و درباره معنای زندگی اشاره کرد.ویل دورانت در ۷ نوامبر ۱۹۸۱ در سن ۹۶ سالگی در لس آنجلس، کالیفرنیا چشم از دنیا فروبست.درباره آریل دورانت آریل دورانت در ۱۰ مه ۱۸۹۸ در خملنیتسکیی، اوکراین متولد شد. نام اصلی او چایا کافمن بود. او فیلسوف نویسنده و تاریخ‌نگار بود که به همراه همسرش ویل دورانت مجموعه یازده جلدی تاریخ تمدن را تالیف کرد. آریل دورانت در ۲۵ اکتبر ۱۹۸۱ در سن ۸۳ سالگی در لی آنجلس، کالیفرنیا از دنیا رفت.بخشی از کتاب درس های تاریخاخلاقیات قواعدی است که به وسیله آن جامعه (مانند قانون که قواعدی است که به دنبال آن اجبار می‌آید) افراد و انجمن‌هایش را به رفتار سازگار با نظم، امنیت و رشد خویش ترغیب می‌کند. بدین‌ترتیب، طی شانزده قرن، یهودیان در جامعه مسیحیت به کمک یک نظام اخلاقی دقیق و محکم و به‌طورتقریبی بی‌هیچ کمکی از سوی دولت و قوانینش، دوام و آرامش درونی خود را حفظ کردند.آگاهی اندکِ ما از تاریخ باعث می‌شود بر تنوع نظام‌های اخلاقی تأکید کنیم و نتیجه بگیریم که آنها ناچیز و بی‌اهمیت هستند، چون در زمان و مکان متفاوت اتفاق افتاده‌اند و گاهی با یکدیگر تناقض دارند. اطلاعات وسیع‌تر در این زمینه به ما می‌گوید که بر جهان‌شمولی نظام‌های اخلاقی تأکید کنیم و نتیجه بگیریم که آنها ضروری‌اند.تاریخ با یادآوری این که گناه در هر عصری رواج داشته است، تا حدی خاطر ما را تسلی می‌دهد. حتی نسل ما هنوز هم حریفِ محبوبیت همجنس‌گراییِ رایج در یونان باستان یا رم یا ایتالیای دوره رنسانس نشده است. «دانشجویان رشته انسانی در یونان و رم درباره همجنس‌گرایی با نوعی جانبداری پژوهشگرانه با آب‌وتاب و به تفصیل مطلب نوشتند و آریوستو معتقد بود که همه آنها به آن معتاد شده بودند»؛ آرتینو از دوک (پادشاه) منتوو درخواست کرد که برایش پسری جذاب و زیبارو بفرستد. فحشا، عمومی شده و عالم‌گیر شده بوده، از فاحشه‌خانه‌های دولتیِ آشور گرفته تا «کلوپ‌های شبانه» شهرهای امروزی اروپای غربی و آمریکا. بنا به گفته لوتر، در سال ۱۵۴۴ در دانشگاه ویتنبرگ، «نسلِ دختران دارند جسور و گستاخ می‌شوند و به دنبال پسران هر جا که بتوانند می‌روند، چه در اتاق‌هایشان یا در خوابگاهشان و عشقِ بی قید و شرط خود را نثار آنها می‌کنند.» مونتنی می‌گوید در زمانِ او (۱۵۳۳-۱۵۹۲) ادبیات مُنافی با اخلاق رواج پیدا کرد؛ فساد اخلاقیِ روزگار ما نه در شدت، بلکه در نوع با آنچه که در دوران بازگردانی پادشاهی انگلستان رواج داشت، متفاوت است. کتاب جان کلِلَند درباره «خاطرات یک زن از شهوترانی» -که یک داستان واقعی از تجربیات جنسی این زن بود- در سال ۱۹۶۵ به همان اندازه محبوب شد که در سال ۱۷۴۹ مشهور شده بود. ما به خاطر داریم که در حفاری‌های نزدیک محل نینوا طاسِ بازی تخته نرد پیدا شده‌است؛ در هر عصری مرد و زن دست به قمار زده‌اند. در هر عصری انسان‌های متقلب و دولت‌های فاسد وجود داشته است؛ شاید این موضوع هم‌اکنون کمتر از گذشته عمومیت داشته باشد. در قرن شانزدهم، روزنامه‌ها در اروپا از «تقلب و کم‌فروشی در موادغذایی و محصولات دیگر شکایت داشتند.» انسان هرگز نتوانست خود را با «ده فرمان الهی» وفق بدهد و آنها را بپذیرد. ما دیدیم که دیدگاه ولتر از تاریخ، بیشتر «مجموعه‌ای از جنایات، حماقت‌ها و بدبختی‌های بشریت» است و گیبون این گفته را در چکیده کتاب خود بازتاب داده‌است. ما باید دوباره به خود یادآوری کنیم تاریخی که به طور معمول نوشته می‌شود با تاریخ موجود به طور کامل متفاوت است؛ مورخ، موارد استثنایی را ثبت و گزارش می‌کند؛ زیرا جالب‌توجه و غیرعادی است. اگر همه افراد کسی مثل بازول نداشتند که جای مناسب خود را در صفحات کتاب مورخان پیدا کنند، ما باید درباره گذشته و درباره انسان دورنمایی کسل‌کننده‌تر اما دقیق‌تر داشته باشیم. پشت سر ظاهر خونبارِ جنگ و سیاست، بدبختی و فقر، زنا و طلاق، قتل و خودکشی، میلیون‌ها دفترخانه رسمی، ازدواج‌های عاشقانه، مردان و زنانی بااحساس، زحمتکش و شاد در کنار کودکان قرار داشته‌اند. حتی در تاریخِ ثبت‌شده، نمونه‌های بی‌شماری از نیکی و حتی نجابت را می‌یابیم که می‌توانیم زشتی‌ها را ببخشیم؛ اما نمی‌توانیم آنها را فراموش کنیم. بخشش‌ها نیکوکارانه را به طور تقریبی با بی‌رحمی‌های میدان جنگ و زندان یکی می‌کند. حتی در روایت‌های مختصر و ناقص ما، بارها افرادی را می‌بینیم که به انسان‌های دیگر کمک می‌کنند مانند آنچه فارینلی برای بچه‌های دومنیکو اسکارلاتی فراهم کرد یا کسانی که برای رهایی هایدن جوان کمک کردند یا کنت لیتا که هزینه تحصیل یوهان کریستیان باخ در بولونیا را پرداخت کرد یا جوزف بلک که همیشه برای جیمز وات پول می‌فرستاد یا اهالی منطقه پوخبرگ همواره صبورانه به موتسارت پول قرض می‌دادند؛ چه کسی جرأت پیدا خواهد کرد که تاریخِ نیکی‌های بشر را بنویسد؟