سرزمین موعود (بیوگرافی) متن کامل201150

معرفی کتاب سرزمین موعودکتاب سرزمین موعود نوشته باراک اوباما، چهل و چهارمین رئیس جمهور آمریکا و برنده جایزه صلح نوبل است. او در این کتاب که در سال ۲0۲0 منتشر شد خاطرات دوران هشت ساله ریاست جمهوری خود را نوشته است. این اثر را با ترجمه امیر حسین رزاق در اختیار دارید.سرزمین موعود به ۲4 زبان از جمله آلبانیایی، عربی، بلغاری، چینی، چکی، دانمارکی، هلندی، فنلاندی، فرانسوی، آلمانی، یونانی، عبری، مجاری، ایتالیایی، ژاپنی، کره ای، لیتوانیایی، نروژی، لهستانی، پرتغالی، رومانیایی، اسپانیایی، سوئدی و ویتنامی ترجمه شده است. این کتاب همچنین موفق شد تا در روز اول رکورد فروش را با ۸۸۷000 نسخه در آمریکا و کانادا بشکند و از کتاب شدن، که نوشته میشل اوباما بود نیز پیشی بگیرد.درباره کتاب سرزمین موعودباراک اوباما در سال ۲00۷ کارزار انتخاباتی خود را برپا کرد و به عنوان نامزد حزب دموکرات در انتخابات شرکت کرد. او در سال ۲00۸ به عنوان رئیس جمهور آمریکا مشغول به کار شد و از همان ابتدا پیشنهاد پایان دادن به جنگ عراق را مطرح کرد. چهره او به عنوان یک فرد سیاسی چهره محبوبی بود و بسیاری از برنامه ها و فعالیت های او سبب شد تا جایزه صلح نوبل در سال ۲00۹ به او برسد. کمیته صلح نوبل اعلام کرد که این جایزه به دلیل «تلاش فوق العاده برای تقویت دیپلماسی بین المللی و ترغیب به همکاری میان مردم» به او اعطا کرد. از آنجایی که این جایزه در سال اول فعالیتش به او اهدا شد، واکنش های انتقادی برخی رهبران جهان را برانگیخت.باراک اوباما بعد از جورج دبلیو بوش و پیش از دونالد ترامپ به مدت دو دوره ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده داشت و از تاریخ ۲0 ژانویه ۲00۹ تا ۲0 ژانویه ۲01۷ به عنوان رئیس جمهور آمریکا فعالیت کرد. سرزمین موعود کتابی است که از خاطرات هشت ساله او در دورانی می گوید که زمام داری امور کشور بر عهده بود. این خاطرات از زمان برنامه ریزی برای کارزار انتخاباتی او آغاز می شود و مضامین و موضوعات مختلفی را دربر می گیرد که او با آن ها سر و کار داشته است؛ روش کابینه در مدیریت بحران مالی، مذاکرات با روسیه درباره مهار تسلیحات هسته ای، تشریح عواملی که به بهار عربی منجر شدند و … او همچنین پیش زمینه تمام این تصمیمات را نیز بیان می کند تا در نهایت کتابی کامل و جامع برای مخاطبانش نوشته باشد.باراک اوباما کتاب سرزمین موعود را کتابی برای جوانان می داند. او در مقدمه کتاب اینطور نوشته است: «این کتاب برای این جوانان است؛ دعوتی برای دوباره ساختن جهان ــ از طریق سخت کوشی، عزم راسخ و تخیل فراوان ــ و محقق ساختن آمریکایی که در نهایت با بهترین صفات ما انسان ها مطابقت دارد.»کتاب سرزمین موعود را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم سرزمین موعود برای تمام افرادی است که به مطالعات سیاسی علاقه دارند و دوست دارند درباره زندگی، تصمیمات و فعالیت های رئیس جمهور پیشین آمریکا، باراک اوباما، بیشتر بدانند. اوباما خودش این کتاب را به منزله دعوتی می بیند که از افراد مختلف انجام می دهد تا در ساختن دنیای بهتر شریک و سهیم باشند. درباره باراک اوباماباراک حسین اوباما در4 اوت 1۹۶1 در هونولولو، مرکز ایالت هاوایی متولد شد. او فرزند یک اقتصاددان مهاجر کنیایی سیاه پوست و یک زن سفیدپوست از اهالی ویچیتا در ایالت کانزاس است. پدر و پدرخوانده او هر دو مسلمان بودند اما او مسیحی (پروتستان) و پیرو کلیسای متحد است. نامش را وامدار پدرش است؛ باراک در زبان سواحیلی به معنای «متبرک شده توسط خداوند» است. او در سال 1۹۹۲ با میشل اوباما ازدواج کرد و دو فرزند به نام های مالیا آن و ساشا دارد. باراک اوباما در دانشگاه کلمبیا در رشته حقوق تحصیل کرد و تا مقطع دکترا پیش رفت. او از سال ۲00۷، با برپایی کارزار انتخاباتی برای ریاست جمهوری، خود را به عنوان نامزد حزب دموکرات و به عنوان یک چهره سیاسی ملی در آمریکا شناساند. اوباما از زمانی که برای انتخابات نامزد شد، موضوع پایان دادن به جنگ عراق را مطرح کرد. او از تاریخ ۲0 ژانویه ۲00۹ بعد از جورج دبلیو بوش تا ۲0 ژانویه ۲01۷ پیش از دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا فعالیت کرد. اوباما در سال ۲00۹ موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شد. هرچند اهدای این جایزه جنجال زیادی هم به پا کرد و منتقدانی داشت. هفته نامه تایم در شماره ۲ مه ۲00۸، پنجمین فهرست سالانه «بانفوذترین زنان و مردان جهان» را منتشر کرد. در این رده بندی، اوباما در مقام سوم در رده «بانفوذترین رهبران کشورها و انقلابیون» جای داشت. مجله تایم همچنین در آخرین شماره سال ۲00۸ باراک اوباما، رئیس جمهور منتخب ایالات متحده، را به عنوان شخص سال انتخاب کرد.بخشی از کتاب سرزمین موعوددو سالی که در کالج اوکسیدنتال سپری کردم، آغازگر بیداری سیاسی من بود؛ اما این بدان معنا نیست که به سیاست باور داشتم. هرچه درباره سیاست مداران می دیدم یا می شنیدم، با استثنائاتی اندک، مشکوک به نظر می رسید: موهای کوتاه و بیش ازحد مرتب، پوزخندهای مرموز، بیانات مبتذل یا خودفروشانه در تلویزیون، درحالی که پشت پرده، منافع شرکت ها و نهادهای مالی را به پیش می بردند. همه شان را بازیگران یک بازی متقلبانه می دانستم و اصلاً دلم نمی خواست بخشی از این بازی باشم.آنچه توجهم را جلب کرد، چیزی وسیع تر و پیشروتر بود؛ یعنی نه کارزارهای سیاسی بلکه جنبش های اجتماعی بود که در آن ها افراد عادی به یکدیگر می پیوستند تا تغییری ایجاد کنند. به مطالعه تاریخ جنبش های حق رأی زنان و اتحادیه های کارگری پرداختم؛ از گاندی و لخ والسا گرفته تا کنگره ملی آفریقا. بیش از همه، رهبران جوان جنبش حقوق مدنی برایم الهام بخش بودند، نه فقط دکتر کینگ بلکه جان لوییس و باب موزس، فنی لو هامر و دیان نش. من در تلاش های قهرمانانه ایشان، از تبلیغ خانه به خانه برای ثبت نام رأی دهندگان گرفته تا نشستن در رستوران های مخصوص سفیدپوستان و راه پیمایی با نوای آهنگ های آزادی خواهانه، امکان عمل به ارزش هایی را می دیدم که مادرم به من آموخته بود؛ اینکه چگونه می توان نه با پایین نگه داشتن دیگران، بلکه با بالا بردنشان، قدرت به دست آورد. این دموکراسی واقعی و عملی بود. دموکراسی نه به منزله هدیه ای از بالا یا تقسیم غنائم بین گروه های ذی نفع، بلکه دموکراسی ای که از حاصل عمل همگان به دست آید. نتیجه چنین دموکراسی ای نه فقط تغییر وضعیت مادی زندگی، بلکه حس کرامت افراد و جوامع بود و پیوندی بین آنانی که زمانی جدا از یکدیگر به نظر می رسیدند.به این نتیجه رسیدم که این همان چیزی است که ارزش دنبال کردن دارد. فقط به تمرکز نیاز داشتم. پس از سپری کردن سال دوم کالج، به دانشگاه کلمبیا رفتم و فکر کردم این نقطه شروع جدیدی خواهد بود. به مدت سه سال در نیویورک، چندین آپارتمان فرسوده عوض کردم و با دل زدگی از دوستان قدیمی و عادات بد، مانند یک راهب زندگی کردم؛ می خواندم، می نوشتم، خاطرات روزانه ام را یادداشت می کردم، به ندرت به مهمانی های کالج می رفتم یا حتی یک وعده غذای گرم می خوردم. در افکارم گم شده بودم و به طرح سؤال هایی مشغول شدم که به نظر می رسید هریک سؤال جدیدی را در خود دارد. چه چیزی باعث پیروزی برخی جنبش ها و شکست برخی دیگر می شد؟ وقتی روند سیاسی حاکم بخش هایی از یک جنبش را می پذیرد، نشانه موفقیت جنبش است یا نشانه این است که جنبش مصادره شده؟ چه زمانی مصالحه قابل قبول است و چه زمانی خودفروشی است و چطور باید فرق این دو را دانست؟