سفر در اتاق کتابت74338

معرفی کتاب سفر در اتاق کتابتکتاب سفر در اتاق کتابت، رمانی نوشته ی نویسنده ی محبوب و موفق آمریکایی، پل استر است. سفر در اتاق کتابت ماجرای یک روز از زندگی پیرمردی در یک اتاق است که سعی دارد رازی را برای خودش آشکار کند. می توانید کتاب سفر در اتاق کتابت را با ترجمه ی روان احسان نوروزی بخوانید و از یک رمان عالی لذت ببرید.درباره ی کتاب سفر در اتاق کتابتسفر در اتاق کتابت، ماجرای یک روز از زندگی یک پیرمرد است که در تلاش است تا رازی را برای خودش، بشکافد. پل استر در سفر در اتاق کتابت به تعریف یک روز از ماجرای زندگی پیرمرد می پردازد. او در اتاقی که نمی داند در کجا قرار دارد از خواب بیدار شده است. مشکل اصلی اینجاست که پیرمرد حتی به خاطر نمی آورد که خودش کیست و این جا چه کار می کند. البته او تلاش می کند تا بفهمد چه اتفاقی برایش افتاده است. نوشته های مختلفی در اتاق وجود دارد و آدم های متفاوتی نیز به اتاق رفت و آمد می کنند. هرکدام سعی می کنند به شیوه ی خودشان به پیرمرد کمک کنند. چیزی که درباره ی او باید بدانیم این است که او با زندگی افراد زیادی بازی کرده است و آن ها را به ماموریت های پرخطر فرستاده. بهرحال دنیا همیشه بر یک مدار نمی چرخد. حالا او همه چیز را فراموش کرده است و …کتاب سفر در اتاق کتابت را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماگر به رمان های خارجی علاقه دارید، کتاب سفر در اتاق کتابت نظرتان را به خود جلب می کند. دوست داران آثار پل استر نیز از خواندن کتاب سفر در اتاق کتابت لذت می برند. درباره ی پل استرپل بنجامین استر 3 فوریه 1۹4۷ در نیوجرسی در یک خانواده ی متوسط متولد شد. او تحصیلاتش را در دانشگاه کلمبیا به پایان رساند و بعد از دریافت فوق لیسانس برای زندگی به فرانسه رفت و بعد از چهارسال به آمریکا برگشت. در آمریکا با لیدیا دیویس که نویسنده ی آمریکایی بود ازدواج کرد، و چندسال بعد طلاق گرفت. دوباره در سال 1۹۸1 با سیری هوستوت که رمان نویس و روزنامه نگار بود، آشنا شد و با او ازدواج کرد. پل استر و همسرش درحال حاضر با یکدیگر در بروکلین در نیویورک آمریکا زندگی می کنند. پل استر نوشتن شعر، رمان، مقاله و نمایشنامه را در سال 1۹۷4 آغاز کرد و امروزه به عنوان یکی از چهره های شاخص و سرشناس ادبیات آمریکا شناخته می شود.بخشی از کتاب سفر در اتاق کتابتوقتی موفق می شود از صندلی چرمی بالا برود، برای چند لحظه صندلی را عقب و جلو می کند تا اعصابش را آرام کند. با وجود تلاش های جسمانی، می داند که از خواندن ادامهٔ نوشته ها می ترسد. این که چرا این ترس چنین تسخیرش کرده نمی تواند بفهمد. به خود می گوید فقط کلمه اند، از کی تا حالا کلمات قدرت دارند کسی را تا سر حد مرگ بترسانند؟ با صدایی آرام و به زحمت قابل شنیدن زمزمه می کند، نمی ترسانند. بعد، برای این که خودش را مطمئن کند، این جمله را چندبار تکرار می کند و با تمام توان فریاد می کشد: نمی ترسانند!در کمال شگفتی، این انفجار ناگهانی صدا به او شجاعت می دهد که ادامه دهد. نفس عمیقی می کشد، چشمانش را به کلمات پیش رویش می دوزد، و دو پاراگراف زیر را می خواند:از آن موقع تا به حال مرا در این اتاق نگه داشته اند. تا آن جا که دستگیرم شده، این جا سلولی معمولی نیست، و به نظر هم نمی رسد که بخشی از محوطه ای نظامی یا خانهٔ مخصوص حبس باشد. اتاقی کوچک، چهاردیواری یی خالی که به زحمت ۸ × ۶ متر است، و به خاطر سادگی طراحی اش (کف خاکی، دیوارهای سنگی ضخیم) به نظرم می آید که روزگاری برای انبار مواد غذایی استفاده می شده، شاید برای گونی های آرد و گندم. در بالای دیوار ضلع غربی تک پنجره ای نرده دار قرار دارد، ولی آن قدر ارتفاع دارد که نمی توانم دستم را به آن برسانم. بر حصیری در گوشهٔ اتاق می خوابم، و هر روز دو وعده غذا بهم می دهند