سلام بر ابراهیم ۱ جلد اول زندگی نامه و خاطرات شهید ابراهیم هادی30519

سلام بر ابراهیم (جلد 1)/زندگی نامه و خاطرات پهلوان بی مزار شهید ابراهیم هادی/مؤلف: گروه فرهنگی شهید ابراهیم هادی/شرح: نوشتار پیش رو، نه تنها یادآور شهیدی قهرمان، بلکه بیانگر احوال مردی است که با داشتن قهرمانی ها، پهلوانی ها، رشادت ها، مروت ها و … با دریافت مدال شهادت اکمال یافت./در عصری که نوجوان و جوان ما با تأثیرپذیری از الگوهای کم مایه در عرصه های ورزشی و هنری و … در کوه راه های زندگی، یوسف وار هر گامشان را چاهی در پیش، و گرگی در لباس میش در کمین است، مروری بر زندگی ابراهیم ها می تواند چراغی در شب ظلمانی باشد. چرا که پیر ما فرمود: «با این ستاره ها راه را می شود پیدا کرد.»/ابراهیم، دانش آموخته ای از مکتب ولایت، که خود آموزگاری شد در تدریس خلوص و عشق و ایثار، جرعه نوشی از جام ساقی کوثر که خود ساقی گردید بر تشنگانی چند. چیرگی بر نفس را آموخت، اما نه از پوریای ولی، که از مولایش علی (ع) و چه زیبا تصویر کشید سیمای فتوت را./نشان داد که می شود بی قدم گردید سراپای جهان را و می توان در اوج آزادگی بندگی کرد، ولی فقط حضرت حق را./در خاطره تاریخ پیش از ظهور اسلام، جوان ایرانی با صفت های مردانگی، قهرمانی، میهن دوستی و … جلوه گری کرد./پس از ظهور اسلام با آموختن درس های دیگری چون ایثار، پاکی، نجابت، صداقت، دیانت، شهادت و … که از اهل بیت فراگرفته بود، موجب درخشیدن نام جوان ایرانی بر تارک آسمان فضایل گردید. تا جایی که گردنکشان ملیت های دیگر، لب به اعتراف گشوده و مرحبا گویان نامشان را می برده اند. دوره انقلاب اسلامی و برهه دفاع مقدس گواه این مدعاست./مروری بر احوال جوان و نوجوان ایرانی در این دوران، آن هم تحت رهبری پیری روشن ضمیر مانند دیدن دریاست!/برخی با تماشای عظمت و زیبائی ظاهریش لذت می برند. برخی گام را فراتر نهاده، علاوه بر تماشا، تنی بر آب زده تا لذت بیشتری برده باشند./گروهی به این قناعت نمی کنند، دل به دریا زده تا از قعر آن و از لابه لای صخره های زیر آب و نهان از دیده، صدفی جسته و گوهری به کف آرند. والحق چه بسیارند گوهرهای به دست آمده از دریای دفاع مقدس که گنجینه ای بی بدیل و دیدنی شده اند از برای سرافرازی ایران و اسلام عزیز. و چه بی شمارند گوهرانی که در دل دریا مانده و هنوز دست غواصی به آن ها نرسیده./و این از عنایات حضرت حق است که هر از چند گاهی دُرّی می نمایاند تا بدانیم چه ها از این بیکران نمی دانیم!/ما چه کرده ایم یا چه خواهیم کرد!؟ آیا این خاکیان را که افلاکیان بر آدمیتشان غبطه می خورند الگو قرار داده ایم؟!/یا خدای ناکرده ناخلفی از نسل آدم را!! انسان نمایی از دین و دیاری دیگر که با ظاهری زیبا و قهرمان گونه، سوار بر امواج رسانه، برای غارت دل و دین جوان و نوجوان ما حمله ور شده!؟/هر چند نهال های نورس بیشهِ شیران ایران، ریشه در خاک ولایت دارند و آب از چشمه های زلال اشک خورده اند. اشکی که از طفولیت به همراه نوشیدن شیر مادر در محافل روضه سیدالشهدا(ع) در خون و رگشان جاری است. مُهرِ مهر عباس بر دل دارند و دل به مادر سادات فاطمه (علیها السلام) دارند./با لطف خدا بیش از 50 مصاحبه با دوستان و خانواده آن عزیز انجام شد که همگی نگارنده را در جمع آوری این کتاب ارزشمند یاری رساندند./شرح:/ ابرهیم در اول اردیبهشت سال 1336 در محله شهید آیت الله سعیدی حوالی میدان خراسان دیده به هستی گشود./او چهارمین فرزند خانواده بشمار می رفت. با این حال پدرش، مشهدی محمدحسین، به او علاقه خاصی داشت./او نیز منزلت پدر خویش را به درستی شناخته بود. پدری که با شغل بقالی توانسته بود فرزندانش را به بهترین نحو تربیت نماید./ابراهیم نوجوان بود که طعم تلخ یتیمی را چشید. از آنجا بود که همچون مردان بزرگ، زندگی را به پیش برد./دوران دبستان را به مدرسه طالقانی رفت و دبیرستان را نیز در مدارس ابوریحان و کریم خان زند./سال 1355 توانست به دریافت دیپلم ادبی نائل شود. از همان سال های پایانی دبیرستان مطالعات غیردرسی را نیز شروع کرد./حضور در هیئت جوانان وحدت اسلامی و همراهی و شاگردی استادی نظیر علامه محمدتقی جعفری بسیار در رشد شخصیتی ابراهیم موثر بود./در دوران پیروزی انقلاب شجاعت های بسیاری از خود نشان داد./او همزمان با تحصیل علم به کار در بازار تهران مشغول بود. پس از انقلاب در سازمان تربیت بدنی و بعد از آن به آموزش و پرورش منتقل شد. ابراهیم در آن دوران همچون معلمی فداکار به تربیت فرزندان این مرز و بوم مشغول شد./او اهل ورزش بود. با ورزش پهلوانان یعنی ورزش باستانی شروع کرد. در والیبال و کشتی بی نظیر بود. هرگز در هیچ میدانی پا پس نکشید و مردانه می ایستاد./مردانگی او را می توان در ارتفاعات سر به فلک کشیده بازی دراز و گیلان غرب تا دشت های سوزان جنوب مشاهده کرد./حماسه های او در این مناطق هنوز در اذهان یاران قدیمی جنگ تداعی می کند./در والفجر مقدماتی پنج روز به همراه بچه های گردان های کمیل و حنظله در کانال های فکه مقاومت کردند. اما تسلیم نشدند./سرانجام در 22 بهمن سال 1361 بعد از فرستادن بچه های باقی مانده به عقب، تنهای تنها با خدا همراه شد. دیگر کسی او را ندید./او همیشه از خدا می خواست گمنام بماند، چرا که گمنامی صفت یاران محبوب خداست./خدا هم دعایش را مستجاب کرد. ابراهیم سال هاست که گمنام و غریب در فکه مانده تا خورشیدی باشد برای راهیان نور.