صد سال تنهایی72449

هنگامی که «سرهنگ آئورلیانو بوئندیا»، مقابل جوخة اعدام قرار گرفت تا حکم مرگ را در موردش اجرا کنند، به یاد خاطرات خود در روستای ماکوندو افتاد. در آن هنگام، ساکنان روستای ماکوندو فقط شامل بیست خانوار بودند که در خانه هایی از نی و کاهگل می زیستند. طبیعت روستا ساده و بکر و دست نخورده بود و تا آن هنگام برای چیزهای بسیاری اسمی وجود نداشت و وقتی مردم می خواستند دربارة اشیاء حرف بزنند، مجبور بودند با اشاره های انگشت موضوع را به هم بفهمانند. هر سال وقتی نزدیک ماه مارس می شد، گروهی از کولیان دوره گرد در ترکیب های روستا چادر می زدند و با فریادها و غوغایی که با طبل و فلوت به پا می کردند اهالی روستا را برای مطلع کردن از کفش های تازه به طرف خود می کشاندند. نخستین اختراعی که در این روستا شد، آهن ربا بود. مردی تنومند و پاک نیت از گروه کولی ها به نام مکلیادس یک لوح به نام «اختراع عجیب هشتم شیمیدانان مقدونیه» را برای اهالی روستا خواند. خوزه آرکادیو بوئند، یکی از اهالی روستا که همیشه در پی اوهام و خیالات امکان ناپذیر در دنیای معجزه، جادو و عالم لاهوت بود، پیش خود فکر کرد شاید اگر آهن ربا داشته باشد، بتواند طلا از زیر خاک بیرون بیاورد. او برای اثبات حرفش چند ماه پی درپی با تمام نیرویش کار کرد.