نفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنید173342

معرفی کتاب نفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنید نفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنید رمانی دیگر از میچ آلبوم نویسنده معروف کتاب پرطرفدار «سه شنبه ها با موری» است. میچ آلبوم نویسنده آمریکایی و روزنامه نگار، فیلمنامه نویس، نمایشنامه نویس، مجری رادیو و تلویزیون و نوازنده است. نویسنده ای مشهور که شاید بیشتر شهرتش به دلیل موضوع های الهام بخش داستان هایش باشد. درباره کتاب نفر بعدی ای که در بهشت ملاقات می کنیدنفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنید دنباله ی رمان «پنج نفری که در بهشت ملاقات می کنید» آلبوم است. در رمان قبلی یک نیروی تاسیساتی پیر در یک شهر بازی بر اثر سانحه ای هنگام نجات دادن یک دختر، می میرد و قصه با مرگ او آغاز می شود و با پیش رفتن داستان، او به درکی تازه از هستی می رسد. اما این داستان درباره زنی به اسم آنی است و مثل داستان قبلی از پایان شروع می شود. از سقوط آنی از آسمان.آنی جوان بود و برای همین هیچ وقت به پایان فکر نکرده بود. هیچ وقت دربارهٔ بهشت فکر نکرده بود. اما هر پایانی، یک آغاز هم هست.آنی پرستار بود و در بیمارستانی نزدیک خانه اش کار می کرد و در همان بیمارستان هم دنیا را ترک کرد، بعد از یک حادثه فجیع و سوزناک، یک ماه قبل از تولد سی ویک سالگی اش. او قبلا در کودکی یک بار از مرگ نجات یافته بود. بله درست حدس زدید، آنی همان دختری است که ادی، تعمیرکار مهربان پیر، در شهربازی او را نجات داده بود ؛ او حالا در آستانه ورود به جهانی تازه قرار داشت.داستان میچ آلبوم از زمان مرگ آنی شروع می شود، او به گذشته ها باز می گردد، کودکی را مرور می کند و مثل ادی پنج نفر را ملاقات می کند. اما آنی به دنیا بازمی گردد چون این بار هم قرار است از مرگ نجات پیدا کند تا زندگی بیافریند.میج آلبوم با این داستان و داستان ادی تعمیرکار می خواهد به ما بگوید: هر پایانی یک آغاز دیگر است، فقط در آن لحظه ما از آن بی خبریم. مهم نیست از چه می ترسیم و چه از دست می دهیم، بهشت پاسخ تمام سوال های زمینی ما است.میج آلبوم در این اثر سعی می کند وجه دیگری از بهشت را به ما نشان دهد، وجهی به نام آگاهی از چراهای زندگی. بهشت در کتاب آلبوم جایی است که انسان سبک بار می شود، دلیل اعمال افراد را درمی یابد و می تواند آنها را به راحتی ببخشد. هنگامی که ذهن، آگاه شده و کینه ها برطرف می شوند، رسیدن به بهشت آسان و ممکن خواهدشد. خواندن کتاب نفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنید را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم دوستداران ادبیات داستانی به ویژه کسانی که به داستان های معنوی با موضوعات انسانی علاقه دارند.درباره ی میچ آلبوممیچ دیوید آلبوم ۲3 می سال 1۹5۸ در نیوجرسی آمریکا به دنیا آمد. او نویسنده آمریکایی و روزنامه نگار، فیلمنامه نویس، نمایشنامه نویس، مجری رادیو و تلویزیون و نوازنده است. کتاب های میچ آلبوم بیش از 35 میلیون نسخه در سراسر جهان فروخته شده اند. میچ آلبوم را البته به خاطر داستان های الهام بخشش می شناسند. از آثار معروف او که به زبان فارسی ترجمه شده و از استقبال خوبی هم برخوردار شده، می توان به پنج نفری که در بهشت ملاقات می کنید، نفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنید، سه شنبه ها با موری و به اولین تماس تلفنی از بهشت اشاره کرد. میچ آلبوم در حال حاضر به همراه همسر خود جینین سابینو در شهر دیترویت میشیگان زندگی می کند.بخشی از کتاب نفر بعدی که در بهشت ملاقات می کنیدآبی. همه چیز آبی بود. تنها یک رنگ آنی را احاطه کرده بود. گویی او را رنگ کرده باشند. حس بی نهایت سبکی داشت و به طرز ناآشنایی کنجکاو بود.من کجام؟چه اتفاقی افتاده؟پائولو کجاس؟نمی توانست اعضای بدنش را ببیند. رنگ آبی مانند یک روانداز همه جای بدن به غیر از چشم هایش را پوشانده بود. ناگهان یک صندلی با روکش چرم قهوه ای را مقابل چشمانش دید که تا سینه اش بالا آمده بود و در هوا معلق مانده بود. در مسیر بالاتر از آن ریل نقره ای رنگی دیده می شد، گویی قطعه ای مربوط به هواپیما یا اتوبوس بود.آنی به طور غریزی خواست آن را لمس کند ـ اما ناگهان شوکه شد چون دست راستش بدون این که به چیزی وصل باشد، مقابل او معلق مانده بود. بدون مچ و ساعد. بدون بازو و شانه. متوجه شد که رنگ آبی تنش را نپوشانده بلکه او اصلاً جسم ندارد. هیچ قسمتی از بدنش را نداشت، نه وسط، نه پایین. نه شکم و نه پاها.این دیگه چیه؟بقیهٔ بدنم کجاس؟من این جا چه کار می کنم؟صندلی را کنار زد و صندلی محو شد. صندلی دیگری، کمی دورتر ظاهر شد. آن را گرفت اما آن هم ناپدید شد. صندلی جدیدی در حال پدیدار شدن بود و او را به سمت جلو راهنمایی می کرد. سرانجام به درِ اتاقکی با دستگیرهٔ برنز رسید. دسته را به پایین فشار داد.با این کار، از بیرون به درون راه پیدا کرد. کنار آنی یک ترن بود که به نظر نقاشی ای می آمد که هنرمندی آن را با مداد کشیده باشد، سقف آن کوتاه و کفِ فلزی اش پیچ شده بود. پنجره، راهروی بین چرخ ها، اهرم و ابزار کار، همه جا دیده می شد. قطاری از سال های 1۹50 بود.این دیگه چه خوابیه که می بینم؟چرا این قدر احساس سبکی می کنم؟بقیه کجان؟چیزی توجهش را جلب کرد. درست همان بالا. روی صندلیِ راهنما. کله ای کوچک دید، بعد دیگر آن را ندید.صدای فرد جوانی شنیده شد.ـ بله، بله.اگر این یک خواب معمولی بود، آنی ممکن بود از آن فرد غریبه فرار کند. همان طور که ما همیشه در خواب از غریبه ها می ترسیم. اما در دنیای پس از مرگ ترس از چیزی وجود ندارد. آنی آن قدر جلو رفت تا نزدیک صندلی رسید. وقتی پایین را نگاه کرد، چیزی را دید که اصلاً انتظارش را نداشت.پشت فرمان صندلی قطار، پسری با پوست قهوه ای و موی سیاه براق نشسته بود. تی شرت راه راهِ آستین کوتاه تنش بود و یک هفت تیر اسباب بازی هم در دست داشت. پسرک پرسید:ـ تند می رم؟