پیرمرد صد ساله ای که از پنجره بیرون رفت و ناپدید شد44985

معرفی کتاب پیرمرد صد ساله ای که از پنجره بیرون رفت و ناپدید شدکتاب پیرمرد صد ساله ای که از پنجره بیرون رفت و ناپدید شد نوشته یوناس یوناسون است که با ترجمه کیهان بهمنی منتشر شده است. این کتاب رمانی است در ژانر طنز سیاسی / اجتماعی. در کتاب پیرمرد صد ساله ای که از پنجره بیرون رفت و ناپدید شد ما زندگی پیرمرد قهرمان داستان را مرور می کنیم و هم از ورای آن، تاریخ قرن بیستم را البته به صورت طنز می خوانیم.دربار کتاب پیرمرد صد ساله ای که از پنجره بیرون رفت و ناپدید شدنویسنده در این کتاب هر بار به بهانه ای قهرمان داستان را در یک رشته اتفاقات تصادفی درگیر می کند تا او با تعدادی از مهم ترین شخصیت های سیاسی سده بیستم دمخور شود: استالین، فرانکو، ترومن، چرچیل، مائو، کیم ایل سونگ و… از این طریق و با مرور خاطرات پیرمرد، ما البته به صورت طنز در قلب حوادثی مثل ساخت بمب اتم، جنگ های داخلی اسپانیا و انقلاب چین قرار می گیریم.نویسنده حتی، قهرمان داستان را در سال های دهه 13۲0 به ایران هم آورده و باعث شده او از سوی سازمان امنیت وقت دستگیر هم بشود! در این میان، نه راوی و نه آدم های اثر، هیچکدام در پی ارائه تصویری درست و واقعی از زندگی و رخدادهای گذشته و حال نیستند: آن ها واقعیت را در هم می شکنند، آن را به بازی می گیرند و از نو بنایش می کنند. این ویران کردن و دوباره ساختن، در سایه طنز ممکن می شود.نویسنده در این اثر همه چیز اعم از رخدادهای تاریخی، اندیشه، فلسفه، کتاب مقدس و مظاهر روزمره زندگی را به طنز می گیرد و دنیایی می سازد که به گفته خودش به نحوی هوشمندانه، ابلهانه است. این کتاب از ۲00۹ در صدر کتاب های پرفروش اروپا و جهان قرار دارد و تاکنون بیش از هشت میلیون نسخه از آن در سرتاسر جهان به فروش رفته است.این نخستین رمان یوناسن بود و پنج ناشری که ابتدا سراغشان رفت، کتاب را برای انتشار ارزشمند تشخیص ندادند اما کتاب پس از انتشار در سوئد به پدیده ای تبدیل شد و از آن زمان به بیش از 30 زبان دنیا ازجمله انگلیسی، آلمانی، هلندی، فرانسوی، ایتالیایی، پرتقالی، چِکی، مجارستانی، روسی، ژاپنی، کره ای، تایوانی، و … ترجمه شده است.خواندن کتاب پیرمرد صد ساله ای که از پنجره بیرون رفت و ناپدید شد را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام علاقه مندان به ادبیات داستانی پیشنهاد می کنیمبخشی از کتاب پیرمرد صد ساله ای که از پنجره بیرون رفت و ناپدید شدهنگامی که رانندهٔ اتوبوس بامهربانی شانهٔ آلن را تکان داد و گفت که به ایستگاه بایرینگ رسیده اند، آلن از خواب بیدار شد کمی بعد راننده چمدان را از جلوی اتوبوس بیرون برد. آلن هم پشت سرش از اتوبوس پیاده شد.راننده از آلن پرسید که آیا می تواند خودش تنهایی چمدانش را ببرد و آلن هم جواب داد که نیازی نیست راننده نگران باشد. بعد آلن از راننده تشکر کرد و هنگامی که اتوبوس دوباره در بزرگراه به راه افتاد، به علامت خداحافظی برای راننده دست تکان داد.صنوبرهای بلند جلوی آفتاب بعدازظهر را گرفته بودند و آلن با آن کت نازک و دمپایی های روفرشی کم کم سرما را احساس می کرد. آن اطراف هیچ تابلویی که روی آن بایرینگ نوشته شده باشد، نبود چه برسد به ایستگاه اتوبوس. هر طرف را که نگاه می کرد، تا جایی که چشم کار می کرد، فقط جنگل بود و جنگل و جنگل. یک راه باریک شنی در سمت راست بود.آلن فکر کرد احتمالا در چمدانی که آن طور اتفاقی به دستش افتاده بود لباس گرم هم باید باشد. متأسفانه چمدان قفل بود و بدون پیچ گوشتی یا ابزاری شبیه آن ظاهرآ فایده ای نداشت سعی کند قفل آن را باز کند. دیگر چاره ای نداشت جز این که حرکت کند چون در غیراین صورت همان جا یخ می زد و می مُرد. و با توجه به تجربه های قبلی اش، آلن مطمئن بود که اگر هم سعی می کرد از سرما بمیرد باز موفق نمی شد.چمدان در بالایش یک بند داشت و با کشیدن آن چمدان به نرمی روی چرخ های کوچکش حرکت می کرد. بدین ترتیب آلن با گام هایی لرزان و نااستوار در جادهٔ شنی به راه افتاد. چمدان را هم دنبال خودش می کشید و چرخ های چمدان روی سنگریزه ها می غلتیدند.چند صد متر جلوتر آلن به جایی رسید که احتمالا همان ایستگاه بایرینگ بود. ساختمانی متروکه نزدیک جایی که بدون شک و قطعآ در گذشته ایستگاه راه آهن بایرینگ بود.به عنوان یک آدم صدساله آلن از وضعیت جسمانی خوبی برخوردار بود اما با این وجود بیش از حد خسته شده بود. بنابراین روی چمدان نشست تا ضمن تجدیدقوا افکارش را متمرکز کند.سمت چپ آلن ساختمان دو طبقهٔ مخروبه و زرد ایستگاه بود. تمام پنجره های طبقهٔ اول را با تخته پوشانده بودند. سمت راست او هم خط آهن متروکه ای بود که تا دوردست ها امتداد داشت. راه آهنی که صاف امتداد داشت و در دل جنگل ناپدید می شد. طبیعت هنوز نتوانسته بود راه آهن را به طور کامل از بین ببرد اما به مرور زمان این اتفاق روی می داد.