کتاب اکسیر جادویی – قصه های همیشگی ۴43563

معرفی کتاب اکسیر جادوییاکسیر جادویی جلد چهارم از مجموعه قصه های همیشگی نوشته کریس کالفر است. این مجموعه داستان های فانتزی و هیجان انگیز در فضای قصه های پریان برای کودکان روایت می کند. در هر کدام از جلدهای این مجموعه ماجراهای خارق العاده و شگفت انگیزی روایت می شوند که کودکان را با خود به سرزمین قصه ها می برند.درباره کتاب اکسیر جادویی در این جلد از مجموعه قصه های همیشگی مرد نقابداری به سرزمین قصه ها امده که ازادانه می چرخد و الکس و کاتر باید جلدوی او را بگیرند. انها راز مرد نقابدار را کشف می کنند. او یک اکسیر جادویی قدرتمند دارد که می تواند هر کتابی را به درگاهی تبدیل کند. مرد نقابدار می خواهد ارتشی تشکیل دهد و سرزمین قصه ها را تصاحب کند. خواندن کتاب اکسیر جادویی را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم کودکان و نوجوانان علاقه مند به داستان های فانتزی را به خواندن این کتاب دعوت می کنیم.بخشی از کتاب اکسیر جادوییموجودات ساکن جنگل کوتوله ها می دانستند اگر جانشان را دوست دارند نباید اطراف رودخانهٔ مَرد مُرده پیدایشان شود. نیمه شب هایی که ماه کامل بود، جادوگرهایی از سراسر جنگل و سرزمین های همسایه در محل رودخانه گرد هم می آمدند. این جلسه ها فقط مخصوص جادوگرها بود و آن ها هم حسابی از اینکه مزاحم ها را برای همه درس عبرت بکنند، لذت می بردند.رودخانهٔ مرد مُرده همیشه محل اسرارآمیزی بود و همین آن را به مکانی ایده آل برای گردهمایی جادوگرها تبدیل می کرد. هر از گاهی بدون هیچ هشدار یا توضیح قبلی، جریان رود عوض می شد و به بالادست، به داخل جنگل می رفت. هر بار جهت جریان رود عوض می شد، تابوت هایی از مکانی نامعلوم سر می رسیدند و روی آب شناور می شدند.جسدهای توی تابوت ها هیچ وقت شناسایی نمی شدند… نه مشخص بود اجساد چه کسانی هستند و نه معلوم می شد چه موجودی آن ها را می فرستد… فرصتی هم برای انجام تحقیقات وجود نداشت. وقتی اجساد پیدایشان می شد، جادوگرها مثل لاشخور به جانشان می افتادند و تکه تکه شان می کردند و چیزهایی که برای اکسیرهایشان لازم داشتند، می انداختند توی شیشه و می بردند به خانه شان.این گردهمایی های نیمه شبی در قهوه خانهٔ جادوگران برگزار می شد؛ قهوه خانه ای قدیمی که تمامش از شاخ وبرگ و کود گیاهی ساخته شده بود و مثل سد عظیم سگ های آبی، در وسط رودخانهٔ مرد مرده قرار داشت. دود از تنها دودکش قهوه خانه بلند می شد و هوا را پر از بویی نامطبوع می کرد؛ به جادوگرهایی که به سمت رودخانه می آمدند هم علامت می داد که گردهمایی به زودی شروع می شود.معمولاً این گردهمایی ها کسل کننده بودند و جادوگرهای زیادی در آن ها شرکت نمی کردند، اما با توجه به بحران اخیر که مثل توفان تمام سرزمین ها را درنوردیده بود، انتظار می رفت گردهمایی آن شب شلوغ تر از همیشه باشد.