کتاب بازی جوانمردانه – درباره ی زندگی بهتر43225

معرفی کتاب بازی جوانمردانهکتاب بازی جوانمردانه نوشته ایو رادسکی است که با ترجمه آرتمیس مسعودی منتشر شده است. این کتاب راه حلی برای تغییر بازی است، وقتی کارهای زیادی برای انجام دادن و شور و شوق زیادی برای زندگی کردن دارید.درباره کتاب بازی جوانمردانهنویسنده کتاب بازی جوانمردانه، ایو رادسکی با پانصد زوج در سراسر جهان صحبت می کند و تلاش می کند براساس زندگی این جامعه آماری، چهار قانون اصلی برای بازی و صد کار به زوجین بدهد تا هر یک بر اساس ارزش های مشترک و رعایت حداقل استانداردهای متداول، سهم منصفانه خود را از وظایف خانه داری و فرزندپروری که از منابع اصلی تعارض و اختلاف در بسیاری از ازدواج ها است بپذیرند و انجام دهند. این کتاب سعی دارد زندگی شیرینی برای آدم ها بسازد.خواندن کتاب بازی جوانمردانه را به چه کسانی پیشنهاد می کنیماین کتاب را به تمام زوج هایی که به دنبال زندگی شاد هستند پیشنهاد می کنیم.بخشی از کتاب بازی جوانمردانهوقتی سه ساله بودم و مادرم برادرم را باردار بود، پدر و مادرم از هم جدا شدند. مادرم به انتخاب خودش از گرفتن نفقه صرف نظر کرد تا رنجشی ایجاد نشود و در خانه ای تک والدی درحالی که در نیویورک سیتی به عنوان استاد مددکاری اجتماعی، تمام وقت کار می کرد، من و برادرم را بزرگ کرد. شغل پردرآمدی نبود اما او کاری می کرد کفاف خانواده مان را بدهد، یا شاید من این طور فکر می کردم. تا این که اولین اخطار تخلیه را از زیر در، داخل آپارتمان مان انداختند. مادر تمام روز تدریس می کرد، من و برادرم را از مدرسه برمی داشت، به دندان پزشکی بالای شهر می برد، با پرستار بچه به خانه مان در پایین شهر برمی گرداند و باز… برمی گشت سر کارش. وقتی پاکت نامه را روی زمین دیدم، بازش کردم، نامهٔ داخلش را خواندم و تا دیروقت منتظر ماندم مادر به خانه بیاید. وقتی بالاخره از در وارد شد، خبر بد را به او دادم و گفتم ما دیگر جایی برای زندگی کردن نخواهیم داشت. هشت ساله بودم. مادرم به من اطمینان داد فقط فراموش کرده اجاره مان را بپردازد و اولین کاری که فردا صبح می کند، این است که چک را بفرستد.او به قولش عمل کرد و ما ناچار نشدیم از آن جا برویم اما من از همان وقت متوجه شدم زندگی چقدر برایش دشوار است زیرا صددرصد بار خانه روی دوش او بود. یادم هست در طول سال هایی که شخصیتم شکل می گرفت، در موقعیت های مختلف در پایان یک روز طولانی و طاقت فرسای دیگر، به او، به مادر ایده آلی که تلاش می کرد همهٔ کارها را تمام و کمال انجام بدهد، نگاه می کردم و به خودم می گفتم: من هرگز این طوری نمی شوم. وقتی بزرگ بشوم، یک شریک واقعی برای زندگی ام انتخاب می کنم. با وجود آن که از قبل الگویی نداشتم، یک روز تصمیم گرفتم در زندگی مشترکم، همکاری پنجاه/پنجاه بسازم و حفظش کنم.سخت کار کردم. توانستم کالج را تمام کنم و وارد دانشکدهٔ حقوق بشوم. همان موقع مردی را که می توانست شریک زندگی ام شود، دیدم. زو در مورد سِت گفت: «هم کیش من است و به هیپ هاپ علاقه دارد.» یک لحظه به عقب برگشتم، به جشنی که هنگام بلوغ برایم گرفته بودند و من در آن، میهمانان را با حرکات موزون طراحی شده در «داستان کودکان»