کتاب شهر خرس155058

معرفی کتاب شهر خرسکتاب شهر خرس نوشته ی فردریک بکمن داستان قهرمانانی است که برای رونق/گرفتن شهرشان مبارزه می کنند. بکمن نویسنده ای/عجیب است، او به خوبی می تواند احساسات مخاطب را درگیر عواطف و رفتارهای شخصیت های/داستان بکند و بسیار خوب می داند چطور از زندگی آدم های معمولی داستانی های/غیرمعمولی و زیبا خلق کند. شخصیت های/فراوانی در این داستان حضور دارند، شخصیت هایی که زندگی ورزشی و معمولی آن ها/همراه با غم و شادی ها روایت می شوند. درباره کتاب شهر خرسشهر/خرس شهری دورافتاده در کشور/سوئد کنار جنگلی سرد و تاریک است که با امکانات کم خود روز به روز بیشتر در حال از/دست دادن رونقش است. «شهر خرس» شهری سردسیر است که در/آستانه فروپاشی است و مردم این شهر برای حفظ آن باید بهای سنگینی بپردازند. ورزش هاکی ورزش موردعلاقه مردم این شهر است/و می دانند اگر تیم نوجوانان برنده مسابقات شود و به فینال راه پیدا کند سرمایه گذاران/و اسپانسرهای زیادی به این شهر می آیند و شهر رونق می گیرد. او داستان را در دل امید/و رویاهای بازیکنان تیم هاکی تعریف می کند. فریدریک بکمن داستان/شهر خرس را به شیوه ی دانای کل روایت می کند و خواننده را با فضاهای مختلف این شهر/کوچک و افراد آن آشنا می کند. فردریک بکمن در داستان شهر خرس نشان/داد که به ورزش علاقه دارد. او داستان را به گونه ای شروع می کند که خواننده از همین/ابتدا احساس می کند با جنایتی مواجه است و قرار است یک شهر با اتفاقاتی عجیب روبه رو شوند. این بار هم بکمن یک/قصه ی تلخ را برای ما تعریف می کند. او با داستان تجاوز قصه ای ترسناک را در قصه ی شاد خود پنهان می کند.فردریک بکمن در/داستان هایش زندگی آدم ها را هر بار از دریچه ی تازه ای نگاه می کند. طنزی که در/عمق کلمات نویسنده در این کتاب وجود دارد این امکان را به ما می دهد تا حوادث تلخ/را هم بپذیریم و با این حوادث همراه شویم. کتاب شهر خرس داستانی است/پر از اسامی و شخصیت های مختلف که ابتدا یکباره وارد داستان می شوند اما کم کم در/طول داستان خواننده با شخصیت های آنان آشنا می شود. نویسنده در یک شهر/کوچک ما را با شخصیت های دلنشین و صمیمی آشنا می کند و این مسیر را باز می گذارد تا/این آدم ها را به عنوان آدم های زندگی روزمره بپذیریم. مضامین/اصلی کتاب صداقت، همکاری، کارگروهی، تلاش و ارزش های انسانی است که در قالب شخصیت ها/به مخاطب منتقل می شوند. نیویورک تایمز/در توصیف این کتاب می نویسد: «رمانی خیره کننده و عمیق درباره ی آدم ها، خاطره ها/و عشق ها.» چرا باید کتاب شهر خرس را مطالعه کنیم؟ رمان شهر خرس پر است از تحلیل های درونی انسان های امروزی که در شرایط های مختلف باید/نقش های مختلفی مثل مادر، پدر، دوست، هم گروهی و نوجوان در جامعه را به عهده/بگیرند. فردریک بکمن در/داستان هایش از مفاهیم انسان دوستانه بسیار استفاده می کند. خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم؟ این کتاب برای طرفداران این نویسنده می تواند بسیار جذاب باشد؛ هم چنین این/رمان پر از ارزش های انسانی است و با خواندن آن قطعا نکاتی را یاد خواهیم/گرفت. درباره کارل/فردریک بکمن کارل فردریک بکمن نویشنده و وبلاگ نویس سوئدی که در سال 1۹۸1 در استکهلم به/دنیا آمده است، برای روزنامه های متفاوت مقاله نوشته و همکاری خود را با مجله ی/مترو شروع کرده و شهرتش به خاطر وبلاگ نویسی بوده است. سپس در سال ۲01۶ کتاب مردی به نام اوه را نوشت و بیشتر از/۶00 هزار نسخه فروش رفت و در رتبه ی اول پرفروش های نیویورک تایمز و سوئد را از آن/خود کرد، او با همسر ایرانی خود و دو فرزندش ساکن سوئد است و از آثار دیگرش می توان/به کتاب های تمام آنچه پسر کوچولویم باید درباره دنیا بداند، مادربزرگ سلام رساند/و گفت متاسف است و … اشاره کرد. فردریک بکمن به تازگی به عنوان یکی از گنجینه های ملی سوئد/شناخته شده است، او با رمان «مردی به نام اوه» به شهرت جهانی رسید. رمان جدید او «شهر خرس» از نطر بسیاری از منتقدان «متفاوت ترین» اثر او تاکنون نام/گرفته است. تکه هایی از کتاب/شهر خرس وقتی/ایزاک را از دست دادند، آرزو می کردند کاش دشمنی داشتند کسی که تقصیر از او بود/فقط برای اینکه کسی باشد که برای آن اتفاق مجازات شود. بودند کسانی که توصیه شان/این بود که با خدا در این باره حرف بزنند، اما پدر و مادر که باشی نمی توانی با/لحن درستی با خدا حرف بزنی. سخت است وقتی سرانگشتانت اشک های روی سنگ قبر فرزندت/را لمس می کند به نیرویی برتر اعتقاد داشته باشی. تقصیر ریاضیات نیست؛ محاسبه ی/طول عمر خیلی ساده است: چهار عدد سمت راست سنگ قبر را می گیری و از چهار عدد سمت/چپ کم می کنی و حاصل را در سیصد و شصت و پنج ضرب می کنی. بعد به ازای هر سال کبیسه/یک روز اضافه می کنی. اما حتی اگر همه ی این کارها را هم بکنی، باز هم بی معناست./می شماری، دوباره می شماری، و دوباره، اما درست درنمی آید. هرچقدر هم که جمع کنی،/باز کافی نیست؛ روزها کمتر از آن اند که زندگی به حساب بیایند. مردم/می گفتند «سرنوشت». حالشان از این کلمه به هم می خورد، چون سرنوشت ملموس نیست. آن ها/احتیاج به یک آدم داشتند؛ یک مجرم که تقصیرها را بیندازند گردن او، وگرنه همه ی/تقصیرها می افتاد گردن خودشان. خیلی خودخواه بودند، خودشان هم می دانند، اما وقتی/کسی را پیدا نکردند که مجازاتش کنند آن وقت تنها آسمان ماند که سرش داد بکشند، و/بعد خشمشان عمیق تر از آن بود که بنی بشری تاب آن را داشته باشد. آن ها یک دشمن می خواستند. حالا یکی دارند اما/نمی دانند باید کنار دخترشان بنشینند یا برخیزند و به شکار او بروند؛ زندگی دخترشان/را نجات دهند یا مرگ این دشمن را به چشم ببینند. مگر فرقی هم می کند؟ تنفر خیلی/ساده تر از عشق است.