کتاب مرگ ایوان ایلیچ41060

/معرفی کوتاه/مرگ ایوان ایلیچ/کتاب مرگ ایوان ایلیچ داستان مرد موفقی است که در زندگی حرفه ای، کاری و روزمره اش چیزی کم ندارد. اما در زندگی شخص اش و برقراری ارتباط درست و سالم با نزدیکانش بسیار مشکل دارد. در کنار این مشکلات در همان اوایل داستان متوجه می شویم که او بنا به دلایلی که تولستوی با دقت و جزئیات در داستان ذکر کرده است دچار یک بیماری سخت می شود./تولستوی در این رمان از تمام قدرت کلمات خود استفاده می کند تا حال و روز ایوان ایلیچ را به تصویر بکشد. او برای توصیف حالات روحی ایلیچ، رفتارهای او را از زمان روبه رو شدن با بیماری تا لحظه ی مرگ، به پنچ دسته تقسیم می کند./تولستوی نام اولین مرحله را عدم پذیرش یا انکار گذاشته است و توضیح می دهد که این مرحله درست بعد از شنیدن خبر بیماری از زبان پزشک شروع می شود. ایلیچ در این بخش برای تسکین خود، ابری در ذهنش تشکیل می دهد که حتما پزشک اشتباه کرده و او چنین بیماری ای ندارد. بعد از مدتی شخصیت داستان دچار خشم و عصبانیت می شود. او دلیل بیمار شدنش را در اطرافیان اش و به طور خاص در همسر و فرزندان اش جست وجو می کند. ایلیچ که مردی موفق در کار خود است، خشمش از این بیماری را وارد دنیای کار و حرفه ای خود می کند و عصبانیتش را سر هر کسی که با او کمی مخالفت کند خالی می کند. ایلیچ در این خشم و عصبانیت ها فکر می کند که او بیمار شده تا دیگران سالم بمانند و همین بیش تر او را عصبانی می کند./بعد از فروکش کردن خشم، تولستوی برای رهایی ایلیچ از این بیماری راه دیگری جلوی پایش می گذارد. او شروع می کند به معامله با خدا و البته مسیح. ایلیچ از مسیح می خواهد که اگر یک سال یا بیش تر به او مهلت زندگی بدهد، هزار و یک کار نکرده را انجام می دهد. اما این مرحله برای او بسیار کوتاه و زودگذر است و بعد، افسردگی به سراغش می آید. در این دوران تمام لحظات زندگی مانند یک نوار ضبط شده از جلوی چشم های ایلیچ عبور می کنند. حالا غم، تنهایی و تاریکی سراغ او آمده است. غم و تنهایی ای که تولستوی با جزئیات فراوان به توصیف آن می پردازد. در این دوران ایلیچ که تا توانسته دیگران را از خود رنجانده، چاره ای ندارد که در تاریکی خود فقط منتظر مرگ بماند. مرگی که سرزده و بدون دعوت سر راهش سبز شده و ایلیچ با تمام تقلاهایی که انجام داده، درنهایت نمی تواند از آن فرار کند./