جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص جنایات (حقوق کیفری اختصاصی ۳)200429

/معرفی کوتاه/حقوق کیفری اختصاصی (3) جرایم علیه تمامیت جسمانی اشخاص (جنایات)/قانون مجازات اسلامی تعریف مستقلی از واژه «جنایت» ارائه نکرده است و در ماده های گوناگونی که از این واژه نام برده شده، معانی متفاوتی قابل استنتاج می باشد. در برخی موارد، منظور از جنایت، آسیب حاصله بوده و جدای از رفتار ارتکابی، نگاه قانون گذار را به خود معطوف داشته است؛ به بیان روشن تر، جنایت، مترادف نتیجه به کار برده شده که اعم از مرگ، جرح و غیر آن ها و منصرف از رفتار مجرمانه است. طبق ماده 290 ق.م.ا: «جنایت در موارد زیر عمدی محسوب می شود:/الف. هرگاه مرتکب با انجام کاری قصد ایراد جنایت بر فرد یا افراد معین … داشته باشد …./ب. هرگاه مرتکب عمداً کاری انجام دهد که نوعاً موجب جنایت واقع شده یا نظیر آن، می گردد…»./براساس ماده 291 ق.م.ا: «جنایت در موارد زیر شبه عمدی محسوب می شود:/الف. هرگاه مرتکب نسبت به مجنی علیه قصد رفتاری را داشته باشد لکن قصد جنایت واقع شده یا نظیر آن را نداشته باشد …»./همچنین مطابق ماده 292ق.م.ا: «جنایت در موارد زیر خطای محض محسوب می شود:/ب. جنایتی که در آن مرتکب نه قصد جنایت بر مجنی علیه را داشته باشد و نه قصد ایراد فعل واقع شده بر او را …»./ماده 387 ق.م.ا نیز با وضوح بیشتری بر مترادف بودن آسیب با جنایت تأکید دارد: «جنایت بر عضو عبارت از هر آسیب کمتر از قتل مانند قطع عضو، جرح و صدمه های وارده بر منافع است». مطابق ماده 525 این قانون که بر همین اساس تدوین شده است: «هرگاه شخصی عملی انجام دهد که موجب تحریک یا وحشت حیوان گردد، ضامن جنایت هایی است که حیوان در اثر تحریک یا وحشت وارد می کند…»./