در مدح عشق153705

معرفی کتاب در مدح عشقکتاب در مدح عشق، نوشته آلن بدیو ، فیلسوف فرانسوی است. این کتاب شامل افکار و عقاید آلن بدیو است که آن ها را در گفت وگو با نیکلاس ترونگ مطرح کرده است. نشر چشمه این کتاب را در مجموعه کتاب های پرتاب های فکر، منتشر کرده است.پرتاب های فکر مجموعه است که افکار، و ایده های گاه نامتعارف اندیشمندان را در قالب کتاب منتشر کرده است. افکاری که دبیر مجموعه، امیرهوشنگ افتخاری راد، آنها را همچون سنگ هایی می داند که به شیشه پنجره ای می خورند و اگرچه می شکنند اما هوای تازه را به درون اتاق هدایت می کنند. این نوشته ها گاه شرح تفسیر هدفمند و گاه قطعات و نوشته هایی گسسته اعم از ترجمه یا تالیف اند.درباره کتاب در ستایش عشقبدیو معتقد است فیلسوف باید دانشمندی تراز اول، شاعری مبتدی و فعالی سیاسی باشد، لیکن این را نیز باید بپذیرد که پهنه تفکر هرگز از حملات بی امان و خشونت آمیز عشق مصون نمی ماند.این کتاب که برای اولین بار در سال ۲01۲ به چاپ رسید، رساله آتشین و پرشور بدیو در دفاع از مقوله عشق است. در این کتاب، بدیو با توسل به اندیشه متفکرانی از کی یرکگور و دو بووار گرفته تا پروست و لاکان، مخاطب را ترغیب می کند که از عشق نترسد، بلکه آن را چون ماجراجویی شکوهمندی ببیند که دست آخر او را از وسواس فکری نسبت به خود می رهاند. عشق در معرض تهدید، فلسفه و عشق، برساختن عشق، حقیقت عشق، عشق و سیاست، عشق و هنر و در پایان، عنوان بخش های مختلف این کتاب هستند.خواندن کتاب در ستایش عشق را به چه کسانی پیشنهاد می کنیمهر انسانی در زندگی اش عشق را تجربه می کند پس خواندن این کتاب را به همه پیشنهاد می کنیمبخشی از کتاب در ستایش عشقمعتقدم عشق به راستی چیزی است که من در زبان فلسفی خاص خودم به آن می گویم یک «رویهٔ حقیقت»؛ به عبارتی، تجربه ای است که به موجب آن نوع معینی از حقیقت برساخته می شود. این حقیقت کاملاً حقیقت دربارهٔ «دو» است و «دو» حقیقتی است که به معنای دقیق کلمه از تفاوت نشئت می گیرد. و فکر می کنم عشق ــ چیزی که من به آن «صحنهٔ دو بودن» می گویم ــ همین تجربه است. در این معنا هر عشقی که این چالش [یعنی دو بودن] را می پذیرد، از منظر تفاوت که به شیوهٔ خودش حقیقت نوینی در مورد تفاوت را به وجود می آورد، خود را به تن دادن و پذیرا شدنِ این تجربه از جهان ملزم کرده است.به این سبب است که عشقْ که واقعی است همیشه مرکز توجه کل بشریت بوده است، هر قدر هم در ظاهر معمولی و عادی، و هر قدر هم نهفته به نظر آید. می دانیم مردم چگونه در برابر ماجراهای عشق اختیار از دست می دهند! فیلسوف باید بپرسد چرا چنین اتفاقی می افتد؛ چرا آن همه فیلم و رمان و ترانه به ماجراهای عشقی اختصاص داده می شود؟ باید چیزی جهان شمول دربارهٔ عشقِ مربوط به این ماجراها و داستان ها باشد که این همه مخاطب را جذب می کند. آن چه جهان شمول است این است که عشق تجربهٔ نوینی از حقیقت را دربارهٔ چیزی که باید دو باشد نه یک، عرضه می کند، این که می توانیم با جهانی جز از طریق یک خودآگاهی منفرد و تک مواجه شویم یا آن را تجربه کنیم؛ هرگونه عشقی گواه تازه ای از این موضوع به ما می دهد. و به این دلیل است که دوست داریم عشق بورزیم؛ همان طور که سن آگوستین می گوید ما دوست داریم عشق بورزیم، اما همچنین دوست داریم دیگران هم به ما عشق بورزند؛ خیلی ساده چون ما عاشق حقیقت هستیم. این چیزی است که به فلسفه معنا می بخشد: مردم حقیقت ها را دوست دارند، حتا وقتی نمی دانند که آن ها را دوست دارند.