فقط او بخواند (مجموعه غزل هادی محمدحسنی)290224

معرفی کتاب فقط او بخواندکتاب فقط او بخواند مجموعه غزل‌هایی با درونمایه عاشقانه و عارفانه سروده هادی محمد حسنی است که در انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است. درباره کتاب فقط او بخواندغزل یکی از قالب‌های شعر کلاسیک ادبیات فارسی است. تعداد ابیات آن معمولا بین پنج تا دوازده بیت است و مصراع نخست با مصراع‌های زوج هم قافیه است. شاعران عموما در غزل‌ها به بیان عواطف و احساسات عاشقانه خود می‌پردازند و از معشوق، وصف او و زیبایی‌هایش، شکوه و دلتنگی و همچنین وصف طبیعت می‌پردازند. معمولا شاعر در آخرین بیت غزل، نام یا تخلص خود را می‌آورد و بهترین بیت آن را شاه بیت یا بیت الغزل می‌گویند. بهترین و والاترین نمونه‌های غزل را می‌توان در آثار حافظ و سعدی مشاهده کرد. هادی محمد حسنی در کتاب فقط او بخواند، دست به سرودن غزل‌های لطیف با مضامین عاشقانه و عارفانه زده است. غزل‌هایی زیبا که مفاهیم و معانی عمیق و بلندی در خود دارند و مخاطبان را به فکر و تامل و تعمق وامی‌دارند. کتاب فقط او بخواند را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم فقط او بخواند، کتابی است برای تمام دوست‌داران شعر معاصر و علاقه‌مندان به اشعار شاعران فارسی.بخشی از کتاب فقط او بخواندمقامبه یمن دختر رَز کوچة میخانه صف داردمرید تاک پُربارم که فرزندی خلف داردغرض، بدمستی بیهوده با افراط در می نیستخوشا رندی که از همصحبتی با می هدف دارد!دل بیچاره از پیچ و خم گرداب غافل بودگمان می‌کرد دریا در دلش تنها صدف داردکبوترهای جلد از آفت پرواز آگاهندجهان مثل فلاخن سنگ ناپیدا به کف داردمقام دود و آتش را که دیدم با خودم گفتماسارت، با چنین وصفی، به آزادی شرف دارداگر با یا علی برخاستی با یا رضا بنشینیکی فیروزه مشهد یکی دُرّ نجف دارد***جاده‌‌های دورشرف دارند کافرها به ایمان مردّدهاچه خوب است اینکه ما بی‌ریبه محشوریم با بدهابهشتی را که دعوت می‌کند زاهد نمی‌خواهمبگو بس کن که بیزارم ازین باید نبایدهادل بی‌تاب من آرامشی چون مرگ می‌خواهدکه دیگر خسته‌ام مثل نفس از رفت و آمدهامپرس از من چرا در اوج رعنایی زمین‌گیرمگریبان‌گیر و درگیرم نه با یک غم که با صدهاچقدر این جاده‌های دور را بیهوده طی کردمزمینْ، گرد است و با این وصف موهومند مقصدها***گریبانرها کنش که بفهمد بلای طوفان چیستپرنده‌ای که ندانست لطف زندان چیستچه لاله‌ها که در این دشت واژگون شده‌اندیکی بپرسد از ایشان که در گریبان چیستطبیب بود که درد مرا دوچندان کردکه گفت عاشقی، اما نگفت درمان چیستمن از صفات رئوف الرحیم دانستمامیدبخش‌ترین آیه‌های قرآن چیستاگرچه معتقدم هرچه هست حکمت توستبگو که فلسفة رنج‌های انسان چیست؟***بدمستیگاه با فرزانگی دعوای ایمان کرده‌‌امگاه دل را با شعف هم‌کیش مستان کرده‌‌امگاه با ابلیس هم‌پیمان و روگردان ز دوستدشمنِ دیرینه را در خانه مهمان کرده‌‌امساقی و ساغر ز دستم خونِ ‌دل‌ها خورده‌اندمن در این میخانه بدمستیْ فراوان کرده‌‌امگردبادی خانه بر دوشم که با یک تاختنزلف خوبان را به‌آسانی پریشان کرده‌‌اممن که خود را قله‌ای می‌دانم از دیوانگیپیشِ پایت خویش را با خاک یکسان کرده‌‌امهیچ‌کس اما نمی‌داند که من آیینه‌‌امخویش را در هاله‌ای از آه پنهان کرده‌‌ام***پیکاردر بهارم شاید اما در خزانم نیستنددشمنانم شاید اما دوستانم نیستندروشنای آفتاب و خندة رنگین‌کمانهیچ‌یک این روزها در آسمانم نیستندمستی می نیز حالم را ازین بهتر نکرددل‌خوشی‌های شما آرام جانم نیستنددرد دل کردی، ولی از رنج‌های من مپرسدر دلم هستند، اما بر زبانم نیستندپهلوانانی که پیروزند در پیکار رنجمرد میدانی که من مغلوب آنم نیستند